شناسايي شاخص هاي طراحي محيطي موثر بر احساس امنيت زنان در فضاهاي شهري (مطالعه موردي: محله لويزان تهران)

امنيت يك حق اوليه و ضروري براي زندگي همه افراد اجتماعي و شهروندان است و از آنجا كه زنان به عنوان قشري آسيب پذير شناخته شده اند، لذا توجه خاص به آنان مي تواند موضوع مطالعات اجتماعي و كالبدي محسوب شود. عدم احساس امنيت زنان در فضاهاي شهري در ارتباط با چگونگي طراحي محيط توسط طراحان و برنامه ريزان شهري نيز قابل بررسي مي باشد كه بر نحوه رفتار و برخورد زنان در فضاهاي شهري تاثيرگذار است. با توجه به اهميت موضوع، در اين پژوهش شاخص هاي طراحي موثر بر امنيت زنان در محلات شهري، مورد بررسي قرار گرفته است. فرآيند پژوهش در ابتدا شامل بررسي مباني و تجارب مرتبط، استخراج ابعاد و شاخص هاي طراحي محيطي مورد بررسي و سپس تهيه پرسشنامه از شاخص هاي بدست آمده و انجام تحليل هاي آماري و مشاهدات ميداني و در نهايت ارائه راهكارهاي طراحي محيطي مناسب مي باشد. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد كه شاخص هاي كيفيت مطلوب جداره ها و نفوذپذيري بدنه ها، خوانايي و آشنايي با محله، نظارت طبيعي بر فضاها، قابليت پياده روي و نورپردازي و مبلمان شهري مناسب از جمله عوامل تاثير گذار بر احساس امنيت زنان در هنگام حضور در فضاهاي شهري مي باشد.