بررسي توانمندي و محدوديت هاي پيش بيني مقدار كاني هاي رسيِ خاك هاي مناطق خشك و نيمه خشك به روش طيف سنجي مرئي مادون قرمز نزديك

Investigation of capability and limitations of clay minerals estimation in soils of arid and semi-arid regions by vis-NIR spectroscopic method

كاني هاي رسي جزء اصلي و بنيادي خاك هستند و تعيين مقدار آن ها در مديريت خاك ها از اهميت ويژه اي برخوردار است. لذا، اين مطالعه با اهدافِ بررسي توانايي روش طيف سنجي مرئي-مادون قرمز نزديك در تعيين مقدار كاني هاي رسي غالب خاك هاي استان اصفهان و بررسي محدوديت هاي احتمالي در تعيين مقدار كاني ها انجام شد. 100 نمونه خاك سطحي از كل استان اصفهان جمع آوري و آناليزهاي كاني شناسي و طيف سنجي بر روي آن ها انجام شد. از رگرسيون حداقل مربعات جزئي و طيف هاي حذف پيوستار جهت مدلسازي استفاده گرديد. روش طيف سنجي نتوانست به طور قابل قبولي كاني هاي غالب خاك هاي استان را پيش بيني نمايد. بررسي علل اين موضوع نشان داد كه اختلاط هر يك از كاني ها (پاليگورسكيت، اسمكتيت و ايليت) با يكديگر تأثير چشمگيري بر موقعيت جذبي هر يك گذاشته و پيش بيني مقدار كاني را مشكل مي سازد. در مناطق خشك و نيمه خشك، با تنوع كاني شناسي فراوان و حضور گچ و كربناتها، سيستم خاك پيچيده تر شده و امكان كسب اطلاع از طيف ها مشكل مي شود و بنابراين، پيش بيني مقادير كاني ها با دقت كمي همراه است.