اثر ميزان بقايا، سرعت پيشروي و روش‏هاي خاكورزي بر منحني مشخصه رطوبتي در خاك‏هاي شمال خوزستان

The effect of the debris, ground speed and tillage on soil moisture characteristic curve in the northern province

هدف از اين پژوهش، بررسي اثر بقايا، سرعت پيشروي و روش­هاي خاكورزي بر منحني مشخصه رطوبتي در خاك­هاي شمال خوزستان مي­باشد. بدين منظور طرح آزمايش به صورت اسپليت اسپليت پلات در قالب بلوك‏هاي كامل تصادفي با سه عامل روش‌ها‌ي خاك‌ورزي (T)، ميزان بقايا (C) و سرعت پيشروي (S) در 27 كرت و با سه تكرار انجام شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه كه هيچ يك از تيمارهاي مورد بررسي بر شيب منحني مشخصه رطوبتي در نقطه عطف در كوتاه مدت (يك سال) اثر معني‌داري نداشته‌اند. نتايج همچنين نشان داد كه عمليات بي‌خاك‌ورزي (خاك‌ورز مركب) سبب افزايش كيفيت فيزيكي خاك نسبت به كم‌خاك‌ورزي (چيزل پكر) و عمليات مرسوم خاك‌ورزي شده است. روندي افزايش نيز در كيفيت فيزيكي خاك با افزايش بقاياي گياهي و سرعت پيشروي نيز ديده مي‌شود.