اثر پلي اكريل آميد در كاهش فرسايش پاشماني در يك نمونه خاك مارني در شرايط آزمايشگاهي

The effect of polyacrylamide on decreasing splash erosion in a marl soil sample under laboratory conditions

فرسايش پاشماني به عنوان اولين مرحله در فرسايش خاك شناخته شده كه نتيجه برخورد قطرات باران به سطح خاك و جابجايي ذرات خاك است. يكي از روش­هاي مبارزه با فرسايش خاك، استفاده از پليمرهاي شيميايي است. در اين تحقيق تاثير مقادير مختلف پلي­اكريل­آميد (0، 2/ 0، 4/ 0 و 6/ 0 گرم بر متر مربع) بر روي مقدار فرسايش پاشماني در سه مدت زمان بارندگي 10، 20 و 30 دقيقه بر روي يك نمونه خاك مارني با شدت بارش 60 ميلي‌متر بر ساعت با استفاده از شبيه­ساز باران در آزمايشگاه بررسي گرديد. نتايج حاكي از آن است كه بين مقادير مختلف پلي اكريل آميد در كنترل فرسايش پاشماني در هر سه زمان بارش از لحاظ كاهش ميزان پاشمان، اختلاف معني‌دار آماري وجود دارد. هم چنين در شدت مورد آزمايش و در هر سه زمان بارش، مقدار 6 كيلوگرم در هكتار پلي اكريل آميد بيش ترين تاثير را در كنترل فرسايش پاشماني داشته است به طوري كه در شدت 60 ميلي‌متر بر ساعت در زمان 10، 20 و 30 دقيقه به ترتيب 18/ 54، 37/ 49 و 39/ 34 درصد فرسايش پاشماني را نسبت به تيمار شاهد كاهش داده است.