اثر زمان خوابانيدن بر شكل هاي شيميايي فسفر در خاكهاي مختلف از يك رديف پستي و بلندي-اقليمي

Effect of incubation time on chemical forms of phosphorus in various soils along a climotoposequence

مطالعه حاضر تلاش دارد به بررسي اثر زمان خوابانيدن بر شكل هاي شيميايي فسفر در خاكهاي مختلف از يك رديف پستي و بلندي- اقليمي بپردازد. مطالعه عصاره گيري دنباله اي فسفر در پنج رده خاكي مختلف (اريدي سولز، اينسپتي سولز، آلفي سولز، مالي سولز و هيستوسولز) نشان داد كه در همه نمونه هاي مورد بررسي شكل فسفر پيوند شده با كلسيم و فسفر باقيمانده بيشترين شكل از فسفر را به خود اختصاص داده اند. كاربرد فسفر (200 ميلي گرم بر كيلوگرم) به خاكهاي مورد مطالعه، بيشترين اثر را بر شكل هاي شيميايي تبادلي و محلول و همچنين فسفر پيوند شده با كلسيم داشته است. گذشت زمان، سبب كاهش شكل تبادلي و محلول و افزايش ساير شكل هاي شيميايي فسفر شده است. بر طبق نتايج، زمان خوابانيدن كمترين اثر را بر روي دو رده مالي سولز و هيستوسولز داشته است كه مي تواند به دليل سطوح پايين تر از كربنات كلسيم اين رده ها نسبت به ساير رده هاي خاكي باشد.

This study was conducted to investigate the effect of aging on chemical fractions of phosphorus (P) in various soils along a climotoposequence. The results showed that, P sequential extraction experiment of five soil orders (including Aridisols, Inceptisols, Alfisols, Histosols, and Mollisols) showed that, in all soil samples, P is strongly associated with Ca-bound-P and residual-P fractions. Addition of P (200 mg kg-1) to soils had the highest effect on P soluble and exchangeable and Ca-bound-P forms. With increasing time, the relative percentage of soluble and exchangeable form of P reduced and other forms of P increased. According to the results, incubation time had the lowest impact on available P (soluble and exchangeable) in Histosols and Mollisols, which may be due to lower calcium carbonate content in these orders than other soil orders.