اثر آبياري يك در ميان جويچه اي ثابت بر روي ذرت در اصفهان

Compare of yield and agronomic traits of new sunflower varieties to irrigation salinity

با توجه به منابع محدود آب و وقوع خشكسالي در كشور، افزايش كارآيي مصرف آب در بخش كشاورزي يك ضرورت مبرم است. يكي از روشهاي كاهش مصرف آب استفاده از آبياري يك در ميان جويچه ها مي باشد. اين طرح تحقيقاتي در ايستگاه تحقيقاتي رودشت اصفهان و بصورت كرتهاي يكبار خرد شده و در قالب بلوكهاي كامل تصادفي اجرا گرديد. تيمارهاي اصلي شامل دو روش آبياري كامل و آبياري بصورت يك در ميان جويچه اي ثابت و تيمارهاي فرعي شامل آبياري بصورت 100% ،80% و 60% نياز خالص آبياري در نظر گرفته شد. نتايج نشان داد كه آب مصرفي در روش آبياري يك در ميان جويچه اي ثابت نسبت به آبياري كامل 66 درصد بود. كارايي مصرف آب آبياري در روش يك در ميان جويچه اي 1/1 كيلوگرم بر متر مكعب و در روش آبياري كامل 93/ 0 كيلوگرم بر متر مكعب بود. با توجه به نتايج بدست آمده روش يك در ميان جويچه اي ثابت روشي موثر و كارآمد در جهت افزايش عملكرد و كارايي مصرف آب آبياري باشد.