ارزيابي كارايي روش‌هاي درون‌يابي براي تخمين مقدار آهن و pH خاك با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي در شرق استان گيلان

Evaluating efficiency of interpolation techniques to estimate Fe and pH of soils using GIS in east of Guilan province

هدف از پژوهش حاضر بررسي ارتباط بين اسيديته خاك و مقدار آهن در خاك و تهيه نقشه پهنه‌بندي آنها در بخشي از اراضي كشاورزي شرق استان گيلان بود. بدين منظور تعداد 50 نمونه خاك از عمق 0-30 سانتي‌متري به طور تصادفي و با استفاده از دستگاه GPS از منطقه مورد مطالعه تهيه گرديد. نمونه‌هاي خاك برداشت‌ شده پس از خشك شدن، از الك 2 ميلي‌متري عبور داده و پارامترهاي مورد نظر اندازه‌گيري شد. سپس برآورد مقدار متغيرهاي مورد اندازه گيري با استفاده از روش‌هاي درون‌يابي در محيط GIS بررسي شد. براي ارزيابي دقت روش‌هاي فوق از پارامترهاي آماري MS و RMSS استفاده گرديد. بر اساس نتايج به‌دست آمده روش كريجينگ معمولي با مدل كروي و روش وزن دهي عكس فاصله به ترتيب بيشترين دقت را براي توزيع مكاني پارامترهاي pH و مقدار آهن در منطقه مورد مطالعه نشان دادند. همچنين، خاك هاي مورد مطالعه كمبود آهن نداشته و مقدار آهن در خاك‌هاي با pH اسيدي بيشتر بود.

The objective of this study was to investigate the relation between soil pH and Fe and provide a spatial distribution map in East of Guilan province. For this purpose, 50 soil samples were randomly taken from 0-30 cm depths using GPS device from different locations in the study area. The soil samples were then passed through a 2-mm sieve after drying and the required soil characteristics were then measured. The spatial distribution of measured variables was investigated using different geostatistical methods with GIS software. To evaluate the accuracy of these methods two statistics including MS and RMSS were used. The results showed that ordinary Kriging with spherical model and Inverse distance weighting (IDW) are the best performing interpolation methods to estimate pH and Fe, respectively in the study area. Also, the studied soils have no iron deficiency and the iron content was high in soils with a low pH.