برآورد كيفيت آبهاي زيرزميني با استفاده از روش هاي زمين آمار (مطالعه موردي اراضي كشاورزي جنوب شهر تهران)

Groundwater quality estimation using geostatistical methods (case study agricultural lands south of Tehran)

كيفيت آب آبياري به عنوان مهمترين عامل محدود كننده رشد از ديرباز مورد توجه محققين بوده است. به منظور تعيين كيفيت آب زيرزميني اراضي جنوب شهر تهران تعداد 36 نمونه آب از چاههاي منطقه نمونه برداري شد. آناليز هاي فيزيكوشيميايي بر روي نمونه ها انجام گرديد و پارامترهاي آماري محاسبه گرديدند. آناليزهاي زمين آماري بر روي داده ها انجام و خطاهاي برآوردي محاسبه گرديد و بر اساس آنها نقشه هاي پراكنش پارامترهاي فيزيكوشيميايي منطقه ترسيم گرديد و در نهايت طبقه بندي آب منطقه با روش ويلكاكس تعيين گرديد. نتايج نشان داد كه بيشترين مقادير EC در جنوب منطقه مشاهده گرديد. اين در حالي بود كمترين مقادير TDS در جنوب منطقه مورد مطالعه مشاهده گرديد. طبقه بندي ويلكاكس نشان داد كه كيفيت آب زيرزمين منطقه S1 و C2 مي باشد كه داراي شوري نسبتا بالا مي باشد.

Irrigation water quality as the most important factor limiting growth has been considered by humans. In order to determine groundwater quality in south of Tehran, 36 water samples from the wells were sampled. Physicochemical analyzes were performed on samples and statistical parameters were calculated. Results showed that the highest values of EC ​​were observed in the south, while the lowest rates of TDS were observed in the south of the study area. Wilcox showed that the quality of groundwater is classified as S1 and C2, which has a relatively high salinity.