استفاده از پوشش نانوكامپوزيت‌هاي رس پليمر به منظور بهبود قابليت دسترسي فسفر در خاك

Application of clay polymer nanocomposite coatings to improve the availability of phosphorus in soil

نانوكامپوزيت‌‌هايي با نسبت‌هاي مختلف كيتوزان : سپيولايت (1:1، 1:2، 1:3) تهيه و به عنوان پوششي در اطراف گرانول‌هاي سوپرفسفات مورد استفاده قرار گرفت. سپس تركيبات سنتزشده توسط تكنيك‌SEM خصوصيت‌يابي شدند. قابليت آزاد شدن فسفر از گرانول‌هاي پوشش دار شده در مقايسه با گرانول فاقد پوشش در خاك مورد ارزيابي قرارگرفت. كودهاي پوشش دار شده آزاد‌سازي طولاني مدت تري نسبت به كود فاقد پوشش نشان دادند، به طوريكه در بين تيمارهاي مختلف نسبت 1:1 (پليمر: رس) و بدون پوشش به ترتيب بيشترين و كمترين مقدار رهاسازي را داشتند. افزايش نسبت رس به پليمر در نانوكامپوزيت پوششي مقدار آزاد سازي فسفر را افزايش داد. به نظر مي‌‌رسد حضور منيزيم در سپيولايت پوششي با اختلال در تشكيل فسفات‌هاي كلسيم كم محلول باعث افزايش دوره و مقدار آزاد سازي فسفر كودي شده است.

The nanocomposites were prepared with different ratios of clay : polymer 1:1, 1:2, 1:3 and used as coating of super phosphate granules. The nanocomposites were characterized by SEM. The phosphorus release was investigated from the coated granules in soil. The results showed that nanocomposites coatings with high ratio of clay increased the rate of phosphorus release in comparison with the uncoated granules. This may be related to the presence of sepiolite as a rich source of magnesium in the clay-polymer nanocomposites, interfering with the low solubility calcium phosphates precipitation.