بررسي رابطه جانشين پروري با عملكرد شغلي كاركنان

The investigation of succession planning with job performance of employees

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه جانشين پروري با عملكرد شغلي كاركنان بود. روش پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر ماهيت و روش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرودشت بود كه بالغ بر 300 نفر بودند. براي تعيين حجم نمونه تعداد 83 نفر با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش شامل دو پرسشنامه جانشين پروري (هورنا،2007)، و پرسشنامه ساختار سازماني رابينز و ايوانزويچ (2008) بود و تحليل داده ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون ورگرسيون چندگانه نشان داد كه بين جانشين پروري و ابعاد سه گانه آن يعني عوامل فردي، فرايندي و سازماني با عملكرد شغلي كاركنان رابطه مستقيم معنادارد وجود دارد .

This research was conducted to investigate the relationship between succession planning and organizational structure with organizational performance. The statistical population in this study was the employees of the Gachsaran Islamic Azad University , the eighty of whom were selected through available method.In this research, quantitative research method was used with a correlation-descriptive approach. Measuring instruments were succession planning (Horena, 2007), and job performance (Koopmanz, 2012). Pearson correlation coefficient and multivariate regression showed that there was a positive significant relationship between succession planning and its triple dimensions (personal, process and organizational dimensions) with job performance.