تحليلي بر ضرورت مديريت كنترل در سازمان‌هابر اساس مدل ضرباني

An analysis of the need for management control in an organization based on the pulse model

رويدادهاي مهم بخشي عمده‌اي از فرهنگ عامه را تشكيل مي‌دهند. ماهيت پرنوسان يا ضرباني اين سازمان‌ها نشان مي‌دهد كه آن‌ها در زمان رويدادها و بعد از آن، به سرعت توسعه مي‌يابند. با بررسي شش سازمان رويداد ورزشي، مشخص شد كه برنامه‌ريزي دقيق عملي براي اطمينان از ساختار و انعطاف‌پذيري در زمان وقوع رويداد، امري ضروري است. برنامه‌ريزي دقيق عملي به عنوان ستون فقرات زنجيره‌ي‌كنترل در هر موردي خدمت كرده است، ارتباط با ارزيابي مبتني بر معيارهاي غيرمالي با بودجه‌بندي و با سياست‌ها و رويه‌هايي كه در طول فرآيند اعمال مي‌شود از ديگر نمونه‌هاي خدمت است. آن يك تفكرعمومي درباره تفكيك مسئوليت‌ها و وظايف ايجادكرده‌است و باعث شد تا نقش هر فردي كه در داخل سيستم قرار داشت، مشخص شود و اينكه همچنين مشخص شود در چه زماني و چگونه به انجام ابتكارات نياز است. يافته‌هاي ما در اين تحقيق با فراهم آوردن شرايط مرزي مهم در مورد ايجاد ساختارهاي حداقلي به وسيله مشخص‌كردن كنترل‌هاي حداقلي مديريت، براي برقراري تعادل بين ساختار و انعطاف‌پذيري در سازمان‌هاي پرنوسان يا ضرباني كه اغلب به هزاران نفر از كاركنان بي‌تجربه براي همكاري در يك دوره زماني كوتاه‌مدت تكيه مي‌كنند، كافي نيست. برنامه‌ريزي دقيق عملي به ايجاد مفهومي موسوم به نمايندگي عملياتي كمك مي‌كند (بيگلي و رابرت 2001). زيرساخت شناختي پايه به افراد و گروه‌ها اجازه مي‌دهند كه رفتارهاي خود را با رفتار افراد ديگر به صورت لحظه‌به‌لحظه و بر اساس وقايع موجود، تطابق دهند. تحقيق ما همچنين از طريق مشخص‌كردن تفاوت‌هاي مهم كنترل مديريتي در شش سازمان و تمايز رويدادهاي مشاركتي و غيرمشاركتي، به افزايش غناي منابع و مراجع موجود در اين زمينه تحقيقاتي، كمك مي‌كند.

Major events comprise an important aspect of popular culture. The pulsating nature of event organisa-tions implies that they quickly expand at the time of the event and then contract. By examining six sportevent organisations, detailed action planning was found to be crucial to ensure that both the structure andflexibility were guaranteed when the event took place. Detailed action planning served as the backbonein the chain of control in each case, connecting the evaluation based on non-financial measures with thebudgeting, and with policies and procedures that were applied during the process. It created a sharedunderstanding of the breakdown of responsibilities and duties and made it possible to clarify the role eachindividual played within the system and to determine when and how improvisation was needed. Ourfindings thereby provide important boundary conditions to the literature on ‘minimal structures’ by mak-ing it clear that ‘minimal’ management controls are not sufficient to handle the balance between structureand flexibility in pulsating organisations, which often rely on thousands of inexperienced employees towork together for a very short period of time. Detailed action planning helped create ‘operational rep-resentation’ (Bigley and Roberts, 2001), i.e. the basic cognitive infrastructure permitting individuals andgroups to effectively integrate their behaviours with those of others on a moment-to-moment basis asthe event unfolds. We also contribute by explaining important management control differences acrossthe six organisations through the distinction between participation- and spectator-driven events.