نگاهي به رويكردهاي نوآوري سازماني

A Look at Organizational Innovativeness Approaches

نوآوري سازماني، يكي از مهم ترين كلمات كليدي در دنياي بسيار رقابتي امروز مي باشد كه مورد توجه سازمان ها و محافل علمي قرار گرفته است. سازمان ها با نوآوري بيشتر، در پاسخ به محيط هاي متغير و ايجاد و توسعه قابليت هاي جديدي كه به آنها اجازه دهد به عملكرد بهتري برسند موفق خواهند بود. به دليل نوظهور بودن اين موضوع، كمبود طبقه بندي استاندارد و مشخص در رابطه با رويكردهاي نوآوري سازماني در منابع پژوهشي احساس مي شود. در همين راستا، اين مقاله مروري بر سه رويكرد اصلي نوآوري سازماني شامل فرآيند نوآوري، عوامل پيشين و نوع نوآوري مي نمايد. سپس مقايسه اي بين سه رويكرد فوق انجام مي دهد. به نظر مي رسد كه با آگاهي و شناخت از رويكردهاي نوآوري سازماني، مديران سازمانها خواهند توانست با ديدي وسيع تر و آگاهانه تر به موضوع نوآوري سازماني نگريسته و بهره لازم را به منظور يافتن راهكاري براي ايجاد، استقرار و توسعه نوآوري در سازمانهاي خود كسب نمايند.

Organizational innovation is one of the most important key words in today’s very competitive world that has been taken into consideration by academic organizations and circles. Having more innovation, the organizations will be successful by replying to the variable environments, creation and development of the new capabilities letting them have a better performance. Due to this recently emerging issue, the research resources lack a standard specific classification in relation to approaches to the organizational innovation. As such, this study reviews the three major approaches to organizational innovation including the process of innovation, prior factors, and type of innovation. Then, the three aforementioned approaches are compared with each other. It seems that the awareness and knowledge of the approaches to organizational innovation enable the administrators of the organizations to look at the organizational innovation with a wider and more conscious viewpoint and use it to create, establish, and develop innovation in their organization.