شماره ركورد كنفرانس :
3743
عنوان مقاله :
برخي شيوه هاي پيشگيري از خشونت از منظر آموزه هاي اسلامي
پديدآورندگان :
عسكريزاده ماهاني پريسا askarip99@gmail.com مدرس آموزش خانواده، آموزش و پرورش ناحيه يك كرمان، ايران
كليدواژه :
خشونت , استلزامات تربيتي , ويژگي , آموزه
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي پيشگيري از خشونت، چالش ها و راهكارها
چكيده فارسي :
هيجان ها از بزرگترين نعمتهاي الهي هستند كه در وجود بشر به وديعه نهاده شده اند و بازشناسي، مديريت و تعديل آنها از شيوه هاي مهم براي تنظيم رفتارها و تبادلات اجتماعي و نيز پيشگيري از آسيبهاي اجتماعي است. خشم ازجمله اين هيجانات است كه آثار و تبعات منفي آن گاه به صورت خشونت و پرخاشگري ظهور و بروز پيدا مي كند و اين نكته كم و بيش در زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي افراد ملاحظه مي گردد. از اين رو درآموزه ها و تعاليم جهان شمول دين مبين اسلام از آن غفلت نگرديده و موضوع خشم و خشونت در ابعاد و جنبه هاي مختلف مورد توجه و تاكيد قرارگرفته و درباره آثار و شيوه هاي كنترل آن سخن به ميان آمده است چنانچه باتوجه به بررسي هاي به عمل آمده مي توان گفت بهترين وك ارآمدترين راههاي مقابله باخشونت و مديريت خشم درمنابع و آموزه هاي اصيل اسلامي موردسفارش و توجه قرارگرفته است. لذا در اين تحقيق تلاش شده است كه با بررسي برخي آيات و روايات دررابطه بامباني پيشگيري از خشم وخشونت و روش هاي مقابله با آن به اين سوالات پاسخ دهيم كه:
-شناخت برخي ويژگي هاي خداوند واستلزامات تربيتي مربوط به آن،درپيشگيري ازخشونت چه تاثيري دارد؟
-شناخت برخي ويژگي هاي انسان واستلزامات تربيتي مربوط به آن،درپيشگيري ازخشونت چه تاثيري دارد؟
- شناخت برخي ويژگي هاي دنيا واستلزامات تربيتي مربوط به آن،درپيشگيري ازخشونت چه تاثيري دارد؟
- شناخت برخي ويژگي هاي مرگ واستلزامات تربيتي مربوط به آن،درپيشگيري ازخشونت چه تاثيري دارد؟
روش اين تحقيق توصيفي-تحليلي وجمع آوري اطلاعات مبتني برروش كتابخانه اي است. يافته هاي حاصل نشان مي دهدكه توجه به شناخت وتعمق نسبت به ويژگيهاي خداوند و استلزامات تربيتي مربوط به آن ازجمله: مهرباني خداوند، قدرت خداوند و عيب پوشي خداوند و تاسي به اين ويژگيها و تخلق به اخلاق الله انسان را درمسير مستقيم هدايت، و موجب فراهم آمدن آرامش و نيز مهرباني ودلسوزي نسبت به همنوعانش مي گردد و بدين وسيله مي توان انسجام و صميميت را در ميان افراد جامعه گسترش داده و بدين ترتيب زندگي چهره اي كاملاً متفاوت پيدا خواهد كرد. در شيوه عيب پوشي نيز افراد جامعه با انجام رفتارهاي مشفقانه و دلسوزانه نسبت به رفع عيوب همنوعان اهتمام ورزيده و درجهت رشد و تعالي ديني، فردي و اجتماعي يكديگر تلاش خواهند نمود و موجبات امنيت، الفت و مودت را درجامعه فراهم خواهند نمود و نيز با تقويت باور و علم و ايمان به قدرت الهي برآن قدرت لايزال توكل وا تكا نموده و امور خود را تحت سرپرستي قدرت مطلق الهي قرار مي-دهد. همچنين انسان با شناخت ويژگي هاي خود و استلزامات تربيتي مربوط به آن، ازجمله شناخت آثار و عواقب شتابزدگي و حرص و طمع و باتقويت صبر و شكيبايي در خود بر هرگونه خشم و عصبانيت فايق آمده و به پيروزي و موفقيت نايل مي-گردد. چنانكه پيامبراكرم صلي الله عليه واله وسلم مي فرمايند: پيروزي وموفقيت همنشين وقرين شكيبايي است ونيز با پرهيز از حرص و طمع و عدم وابستگي به دنيا، كه خود منشا بسياري از ناآرامي هاست و بسياري از اختلافات و درگيري هاي نوع بشر هم بر سر مطامع و تمنيات دنيوي ازجمله: مال، ثروت، قدرت و... مي باشد، مي تواند به حيات طيبه اي دست يابد كه در آن از نزاع، عداوت، خونريزي و... اثري يافت نخواهد شد.
شناخت برخي ويژگيهاي دنيا نيز ازجمله: بي ارزش بودن و زوال و دگرگوني دنيا مي تواند نقش موثري در پيشگيري ازخشونت ايفا نمايد، زيرا باور به دگرگوني و زوال دنيا موجب مي شود كه انسان دنيا را هدف نهايي و مايه وصول به خواسته هاي خودخواهانه اش قرار ندهد از اين رو رفتارش را با ديگران اصلاح نموده و شايد بتوان گفت نگاه به دنيا از منظر زوال و دگرگوني مانع بروز بسياري از اختلافات در جوامع و ازجمله خانواده ها خواهد شد. همچنين مرگ شناسي و باور به اينكه مرگ قانوني است محتوم و عمومي، موجب مي شود كه انسان برنامه زندگي خود را برهمين اساس تنظيم نمايد و لذا تمامي اعمال و رفتارش رنگ و بوي الهي به خود مي گيرد چنانكه پيامبرگرامي اسلام فرموده اند: مرگ را بسيار ياد كنيد زيرا گناهان را از ميان مي برد و ميل به دنيا راكم مي كند، اگر به هنگام توانگري مرگ را ياد كنيد، اهميت آن را درچشمانتان كم مي كند و اگر به هنگام تنگدستي يادش كنيد، از زندگي تان خشنود مي سازد. لذا در جامعه اي كه بر اين آمادگي مداومت و محافظت نمايند اثري از ظلم وخشونت، نزاع و ناآرامي و ساير رذايل ديده نخواهدشد، زيرا همه افراد با تدبير فرصت ها و مهلت هايي كه در اختيار دارند و با حس اميدواري به جمع آوري توشه آخرت و دستيابي به سعادت پايدار خواهند پرداخت و اين هدايت و رستگاري نتيجه ايماني است كه به مرگ و آخرت داشته اند.