بررسي رابطه جهت گيري هدف و سبك هاي تنظيم هيجان با گرايش به خشونت در بين دانشجويان متأهل دانشگاه هاي استان گيلان

خشونت همواره يكي از جدي ترين مشكلات جهان در سراسر تاريخ است. از آنجا كه ميزان خشونت در بين جمعيت جوان بيشتر از گروه هاي سني ديگر است از سويي تنظيم هيجان، ساز و كارهاي خود آگاهي است كه فرد براي كنار آمدن با شرايط ناگوار به كار مي برد از جمله رايج ترين اين راهبردها در مواجه با شرايط ناگوار عبارتند از: سرزنش خود، سرزنش ديگران، نشخوار فكري، تلقي فاجعه آميز، توسعه چشم انداز، تمركز مجدد مثبت، ارزيابي مثبت، پذيرش شرايط، برنامه ريزي. از سويي جهت گيري هدف بيانگر الگوي منسجي از باورها، اسنادها و هيجانات فرد است كه مقاصد رفتاري وي را تعيين، و سبب مي گردد تا نسبت به برخي موقعيت ها گرايش بيشتري داشته و در آن موقعيت ها به گونه اي خاص عمل نمايد و نهايتا پاسخي را ارائه دهد.سبك هاي تنظيم هيجان و جهت گيري هدف مي تواند با گرايش به خشونت افراد در ارتباط باشد با اين حال خلأ علمي در اين زمينه احساس مي شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه جهت گيري هدف و سبك هاي تنظيم هيجان با گرايش به خشونت در بين دانشجويان متأهل دانشگاه هاي استان گيلان است. نوع تحقيق حاضر از نظر هدف، كاربردي و از لحاظ استراتژي، همبستگي است و روش ميداني و كتابخانه اي انجام شده است. جامعه ي آماري پژوهش حاضر شامل دانشجويان متأهل دانشگاه هاي استان گيلان در سال 1396 مي باشد. نمونه ي آماري با توجه به جدول مورگان384 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گيري تحقيق حاضر، در دسترس است. ابزار پژوهش شامل مقياس جهت گيري هدف كريستوفر واز (2006) ، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان گرانفسكي و همكاران (۲۰۰۱)و پرسشنامه گرايش به خشونت باس و پري(1992) بود. به منظور تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش از امار توصيفي(ميانگين و انحراف استاندارد) و استنباطي(آزمون هاي همبستگي و رگرسيون) استفاده شد. كليه روند تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش حاضر نرم افزار SPSS22 انجام شد. نتايج نشان داد كه بين جهت گيري هدف(دربعد تسلط طلبي رابطه مثبت و ساير ابعاد رابطه منفي) و سبك هاي تنظيم هيجان (در ابعاد نشخوار فكري و فاجعه آميز كردن رابطه مثبت و ساير ابعاد رابطه منفي) با گرايش به خشونت رابطه معني داري وجود دارد. دو متغير جهت گيري هدف و سبك هاي تنظيم هيجان پيش بين مناسبي براي گرايش به خشونت مي باشد. بر اساس يافته هاي پژوهش حاضر مي توان اسنتنباط كرد كه با بررسي سبك هاي تنظيم هيجان و جهت گيري هدف افراد به ويژه دانشجويان متأهل مي توان به ميزان تمايل به خشونت آنان پي برد و در موارد ويژه از راهبرد هاي روانشناختي در تنظيم هيجان و جهت گيري هدف بهره برد.