كاركرد سكوت در نقش‌هاي زنانه از آغاز شاهنامه تا پايان پادشاهي منوچهر

برخي از زنان شاهنامه سكوت را برگزيده‌اند و يا در نقش نمايشي آنها سكوت به مراتب برجسته تر از هر عمل ديگري است، اين در حالي است كه از آغاز تا پايان پادشاهي منوچهر چنين خصلتي در مردان شاهنامه ديده نمي‌شود .حتا پيك‌ها و كارگزاران پهلوانان كه نقش‌هاي واسطه‌اي در كل داستان‌ها دارند، ساكت نيستند و سخني مي‌گويند هر چند اندك . زنان ساكت شاهنامه گاهي فقط حضورشان موجد كنش مي‌شود. آن‌ها درطرح داستاني گره مي‌اندازند و در انتهاي بحران نقش بازي مي‌كنند، بدون اينكه كلامي از جانب آنها نقل شود. لال كردن بعضي از نقش‌ها‌ي زنانه ترفندي عمدي است كه فرصت مي‌دهد تا كنش نمايشي برجسته شود . سكوت زنان شاهنامه امري است كه آنان را از ساير زنان جدا مي‌كند و امكان تعمق در نقش و اثر بخشي نقش‌ها‌ي آنان را فراهم مي‌آورد.