برنامه ريزي پيشنهادي واكنش اضطراري براي تخليه ايستگاههاي مترو تهران در زلزله

در اكثر كشورهاي دنيا، ايستگاه هاي مترو به علت قرارگيري در اعماق زياد، به عنوان پناهگاه محسوب شده و مورد استفاده قرار مي گيرند. اين در حالي است كه در كشور ما، بسياري از اين ايستگاهها در نزديكي سطح زمين اجرا شده اند و به همين علت نه تنها براي حملات هوايي جنگي نمي توانند به عنوان پناهگاه مورد استفاده قرار گيرند، بلكه شدت حركت ناشي از زلزله در آنها نيز بالا بوده و آسيب ديدگي لرزه اي تجهيزات آنها نيز بسيار محتمل است كه مي تواند منجر به ناامن شدن فضا براي مسافران گردد. بر اين اساس، اين پژوهش با هدف ارائه الگويي جهت برنامه ريزي واكنش اضطراري براي تخليه ايستگاههاي مترو در زلزله احتمالي انجام شده است. نكات مورد توجه شامل هشدار سريع به رانندگان براي توقف ايمن در نزديكترين ايستگاه و نيز استفاده از علائم راهنما براي هدايت مسؤولين ايستگاهها و مسافران براي تخليه امن فضاي ايستگاه مي باشد. در اين پژوهش، همچنين به نحوۀ استفاده از دستگاههاي هشدار الكترونيكي در داخل تونلها با نشانه مخصوصي كه بيانگر وقوع زلزله باشد و نيز علامت گذاري مناسب فضاي ايستگاه كه فضاهاي امن براي حركت را مشخص كرده باشد، مورد توجه قرار گرفته است. براي نمونه از آنجا كه قطع برق در اثر وقوع زلزله بسيار محتمل است و برق اضطراري ايستگاهها نيز تنها كفاف روشنايي را مي دهد، استفاده از پله هاي برقي پس از زلزله، تا وصل نمودن مجدد برق ايستگاه تا مدت طولاني، امكان پذير نيست، از اين رو لازم است به مردم آموزشهاي مناسب داده شود تا پله هاي معمولي را براي استفاده افراد كم توان و پله هاي برقي خاموش را براي افراد پرتوان تر بكار گرفت. اميد است با ارائه راهكارهاي پيشنهادي در اين مقاله بتوان تا حد زيادي در امر واكنش اضطراري و تخليه در ايستگاه هاي مترو اهتمام نمود.