تخصيص تجهيزات و ماشين‌آلات آتش‌نشاني به ايستگاه‌هاي آتش‌نشاني در راستاي كاهش ريسك كل سيستم

يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي سازمان‌هاي خدمات اضطراري و حياتي مانند آتش‌نشاني، ارائه خدمات در سطح استاندارد‌ به تمامي افراد جامعه با صرف حداقل زمان‌ ممكن مي‌باشد. از وظايف ايستگاه‌هاي آتش‌نشاني تضمين امنيت جاني و مالي شهروندان، به كمك تجهيزات متناسب با نوع حادثه مي‌باشد. در راستاي كاهش ريسك كل سيستم، تخصيص بهينه انواع تجهيزات و ماشين‌آلات آتش‌نشاني به ايستگاه‌ها اهميت مي‌يابد. به‌منظور تخصيص بهينه تجهيزات آتش‌نشاني به ايستگاه‌ها، ريسك ناحيه تحت پوشش هر پايگاه با توجه به ماهيت حوادثي كه در آن ناحيه رخ مي‌دهد، محاسبه مي‌گردد. ريسك هر ناحيه به كمك تحليل سلسله‌مراتبي در بستر سيستم اطلاعات جغرافيايي از حاصلضرب امتياز احتمال رخداد در امتياز شدت اثر حوادث محاسبه مي‌گردد. اين تحليل ريسك نقش اساسي در راستاي اولويت‌دهي مناطق جهت تخصيص تجهيزات و ماشين‌آلات موجود خواهد داشت. بدين صورت كه پس از شناسايي ريسك هر يك از مناطق موجود در سطح شهر، تخصيص مناسب‌تري از امكانات و تجهيزات در مواقع حادثه صورت خواهد پذيرفت. بر اساس موارد ذكر شده در خصوص تخصيص تجهيزات آتش‌نشاني به ايستگاه‌ها، از ابزارهاي مدلسازي رياضي استفاده مي‌شود. در اين راستا با در نظر گرفتن وضعيت جاري شهر مشهد، تجهيزات به‌گونه‌اي در ايستگاه‌ها مكان‌يابي مي‌شوند كه در كل، ريسك موجود در سطح مشهد به حداقل مقدار ممكنه برسد. با توجه به مطالعات صورت گرفته، مبحث تخصيص تجهيزات آتش‌نشاني به ايستگاه‌ها، در مقالات و كارهاي عملي انجام شده به صورت محدود مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است و غالب كارهاي انجام شده صرفا جنبه تئوري داشته و در عمل قابل اجرا نمي باشند. بنابراين با توجه به اهميت موضوع و ماهيت پيچيده اين مساله در شرايط دنياي واقعي، طراحي يك مدل مناسب امدادرساني با درنظر گرفتن كليه محدوديت‌ها مي تواند تأثيرات مثبت اجتماعي و همچنين اقتصادي به ‌همراه داشته باشد. در مدل برنامه‌ريزي آرماني ارائه شده، هدف تخصيص تعداد و انواع مناسبي از تجهيزات و ماشين‌آلات، با توجه به استاندارد و ريسك حوادث هر ايستگاه‌ها مي‌باشد.