بهينه سازي عملكرد مدارهاي تغليظ در كارخانه زغالشويي پروده طبس

كارخانه زغالشويي پروده طبس با ظرفيت شستشوي 300 تن بر ساعت زغال خام در سال 1386 با هدف توليد سالانه 750000 تن كنسانتره زغال‌سنگ كك شو راه اندازي گرديد . اين كارخانه شامل سه مدار تغليظ (دو مدار واسطه سنگين و يك مدار فلوتاسيون) مي باشد . در مدار واسطه سنگين درشت‌دانه (Coarse) ذرات 50-6 ميليمتري زغال با يك دستگاه ترايفلو به قطر 70 سانتيمتر فرآوري مي شود و در مدار ريزدانه (Small) ذرات 6-5/ 0 ميليمتري زغال با دو دستگاه ترايفلو به قطر 50 سانتيمتر فراوري مي‌شود. ذرات 5/ 0- ميليمتر نيز در مدار فلوتاسيون ستوني فرآوري مي گردد. قبلاً تنظيمات مدارهاي سه گانه تغليظ به شكل سنتي انجام مي شد به نحوي كه خاكستر محصول هر مدار، همان خاكستر هدف كل كارخانه بود. هدف تحقيق حاضر دستيابي به تركيب بهينه راندمانهاي حاصل از سه مدار مذكور براي دستيابي به بيشترين مقدار راندمان با تليد خاكسترهاي متفاوت در مدارهاي تغليظ (با حفظ خاكستر محصول هدف نهايي) بوده است. بدين منظور تابع راندمان به عنوان تابع هدف عمليات بهينه سازي انتخاب شد و مقادير خاكستر سه محصول به عنوان متغيرهاي مسأله در نظر گرفته شدند. آزمايشهاي شستشوپذيري زغال خام بر روي نمونه هاي خوراك ورودي صورت گرفت و بر اين اساس ميزان راندمان و خاكستر محصول هر يك از سه مدار براي دستيابي به بيشترين راندمان توليد در كارخانه تعيين شد. پس از بهينه سازي، شرايط حاصله در مقياس صنعتي اجرا گرديد و در مدت 72 شيفت كاري، مدت تنظيمات مدارهاي تغليظ براي دستيابي به اعداد بهينه شده به اجرا در آمد. 36 شيفت بر اساس اطلاعات بهينه شده توسط نرم افزار و در 36 شيفت ديگر به روش سنتي و معمول در مدارهاي تغليظ كار شد و نتايج حاصله مقايسه گرديد. نتايج به‌دست‌آمده از انجام تست صنعتي حاكي از افزايش راندمان در روش بهينه شده به ميزان 0.7% وزني و افزايش بازيابي مواد قابل احتراق (CMR) به ميزان 4 /1% بود و مجموعاً حدود 347 تن كنسانتره بيشتر با خاكستر هدف توليد گشت.