انتخاب بهينه ي رودهدر در معادن مكانيزه زغال‏سنگ با استفاده از رويكرد تركيبي تحليل سلسله مراتبي فازي و بهينه‏سازي براساس تحليل نسبت فازي، (مطالعه موردي: پروژه‏ معادن زغال‏سنگ طبس در ايران)

انتخاب ماشين‏آلات مكانيزه، به‏ويژه حفركننده‏هاي مكانيزه در عمليات معدنكاري مكانيزه، يكي از مسائل بسيار مهم در طراحي و برنامه‏ريزي پروژه‏هاي معدني بوده كه مي‏تواند تأثير قابل‏توجه‏اي بر سرعت و هزينه عمليات حفاري داشته باشد. به‏طور كلي انتخاب مناسب ماشين‏آلات نقش كليدي در موفقيت و بهره‏وري هر پروژه دارد. بنابراين انتخاب مناسب ماشين‏حفار امري ضروري است كه بايد با دقت بالا و مديريت صحيح صورت گيرد. همانند ديگر پروژه‏هاي مكانيزه، معدنكاري مكانيزه زغال نيز به شدت تحت ‏تأثير ماشين‏آلات است. يكي از حفارهاي مكانيزه در معادن زغال‏سنگ، ماشين بازويي حفر تونل (رودهدر) مي‏باشد كه براي حفر تونل و گالري‏هاي دسترسي در معادن زغال‏سنگ به‏طور گسترده مورد استفاده قرار مي‏گيرد. از آنجا كه انتخاب بهينه رودهدرها يك مسئله تصميم‏گيري چندمعياره مي‏باشد، در اين تحقيق از روش نسبت فازي كه يكي از رويكردهاي سيستم نسبي فازي مورا مي‏باشد و از جمله روش‏هاي جديد تكنيك‏هاي تصميم‏گيري چندمعياره است براي انتخاب رودهدر مناسب در پروژه معادن زغال‏سنگ طبس (بزرگترين و تنها معدن تمام مكانيزه در ايران)، بهره گرفته شد. بنابراين در اين راستا، پرسشنامه‏هايي بر اساس سه رودهدر كانديد شده جهت انتخاب (DOSCO MD1100 ،WIRTH T2.11و KOPEYSK KP21 ) و پنج معيار (ويژگي‏هاي ژئوتكنيكي ساختار سنگي، سايز، عملكرد، انعطاف‏پذيري و هزينه‏هاي كلي رودهدر)، تنظيم و در اختيار خبرگان و صاحب‏نظران قرار گرفت. در بخش اول اهميت اين معيارها با استفاده از روش تحليل سلسله مراتبي فازي مشخص شد كه در آن وزن معيارها به ترتيب پنج معيار ذكر شده 338/ 0، 274 /0، 288 /0، 098/ 0 و 0 به‏دست آمد. در بخش دوم، رودهدرها با توجه به معيارها و روش سيستم نسبي فازي مورا جهت رسيدن به ماتريس نهايي و رودهدر بهينه مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج تحليل‏ها نشان داد كه رودهدر DOSCO MD1100، با امتياز 559/0 به‏عنوان مطلوب‏ترين رودهدر در معدن طبس، در جايگاه اول و سپس رودهدرهاي مدل KOPEYSK KP21، WIRTH T2.11، با امتياز 555/ 0 و 547 /0 به‏ترتيب در جايگاه دوم و سوم قرار مي‏گيرند.