مروري بر مدل هاي بلوغ حكمراني داده ها در بنگاه هاي اقتصادي

سازمان ها معتقدند علاوه بر اينكه داده ها و پردازش آنها مي توانند براي آنها ارزش آفرين باشند، يك دارايي راهبردي نيز محسوب مي شوند. دليل اين سخن نيز نقش انكارناپذير داده ها در تصميم گيري و هدايت كسب وكار سازمان است. دارايي هاي سازماني از جمله داده ها براي مديريت بهينه به نوعي حكمراني نياز دارند، تا از اين رهگذر اين دارايي ها را با اهداف راهبردي سازمان همراستا نمايند. به همين دليل سازمان ها به سراغ برنامه هاي حكمراني داده مي روند. مدلهاي بلوغ حكمراني داده، ابزاري براي ارزيابي سطح پختگي و آمادگي حكمراني داده در سازمان هستند. از طريق مدل بلوغ حكمراني داده ها، سازمان ها مي توانند دقيقا مشخص كنند كه آنها كجا هستند و براي ايجاد محيطي كه بتوانند از داده هاي با كيفيت بالا براي كسب وكار خلق ارزش كنند، در چه سطحي از آمادگي و بلوغ مي باشند. يك مدل حكمراني داده ، يك ساختار فراگير انتزاعي و عمومي است كه مي تواند براي هر نوع سازماني كه مدل كسب و كار آن به طريقي به داده ها وابسته است، اجرا شود. اين مقاله به معرفي و بررسي يكسري از مدلهاي بلوغ حكمراني داده ها در كسب و كارها و بيان ويژگي هاي هر كدام از آنها پرداخته و آنها را به دو دسته تقسيم بندي كرده اما بر روي تفاوت اين دو دسته متمركز نشده است.نتايج نشان مي دهند براي شناخت بهتر مدلهاي بلوغ حكمراني داده سازمان، چارچوبها و استراتژي داده سازمان را بايد شناخت و با توجه به سطوح و مراحل بلوغ مدلها، آنها را در سازمان پياده كرد. و از جمله راه هاي مناسب ، تحليل و اندازه گيري كمي هر كدام ازمراحل و پيش بيني آنها براي عملكرد آينده مي باشد.