بهبود امنيت توابع درهم ساز با استفاده از شبكه عصبي المان

توابع درهم¬ساز، ابزارهاي رمزنگاري هستند كه در برنامه هاي مختلف مانند امضاي ديجيتال، چك كردن يكپارچكي پيام، ذخيره سازي و رمز و توليد اعداد تصادفي به كار مي¬روند. هرگونه رخنه يا ضعف در الگوريتم¬هاي درهم¬سازي، كاربرد هاي گوناگوني را تحت تاثير خود قرار مي دهد. از اين رو بالا بردن امنيت توابع درهم¬ساز در مقابل حملات مختلف از چالش¬هاي مهم طراحي اين توابع است. حملات انجام شده به توابع درهم¬ساز، باعث ايجاد نياز براي تابع درهم¬سازي جديد وامن¬تر شده است. در اين مقاله دو جنبه مهم طراحي و تحليل تابع درهم¬ساز در نظر گرفته مي شود. روش ساخت، يك پارامتر مهم در طراحي است كه تعريف كننده ي استحكام الگوريتم مي باشد. استفاده از حملات شناخته شده مي تواند ضعف هاي ممكن در الگوريتم را آشكار و طراحي الگوريتم را قدرت مند سازد. حملاتي كه روي توابع درهم¬ساز انجام مي گيرد، بررسي مي گردد تا در بهبود و ارتقا امنيت توابع در نظر گرفته شود. روش پيشنهادي در اين مقاله مي تواند به بهبود امنيت در تمام توابع درهم¬ساز كمك كند. در اين زوش كد درهم ساز توابع از يك كد ميانه عبور مي كند و پس از كد گذاري مجدد به شبكه عصبي المان داده مي شود و كد رمزي خروجي حاصل مي گردد. اين روش بر روي دو تابع درهم¬سازي پياده شده است و نتايج حاصل با استفاده از پارامترهايي چون توازن و اثر بهمني و مقاومت در برابر حملات تصادم، و پيش تصوير دوم به طور كامل بررسي شده است. نتايج حاصل، بهبود امنيت را با استفاده از روش پيشنهادي در اين توابع را نشان مي¬دهد.