پهنه بندي ميدان اهواز از ديدگاه زمين شناسي ساختماني

میدان اهواز، از مهمترین میادین نفتی كشورمان است. ناهمگنی موجود در اطلاعات و تفاسیر حاصل از عملیات های اكتشاف و تولید حاكی از عدم تجانس این میدان در مناطق مختلف جغرافیایی آن است. در این مقاله، با هدف شناسایی علت این ناهمگنی، متغیرهای ساختمانی در برابر اطلاعات حفاری و تولید مورد مقایسه قرار گرفته است. متغیرهای ساختمانی استفاده شده شامل شیب لایه های رسوبی ساختمان و تراكم شكستگی ها است، و اطلاعات حفاری و تولید به ترتیب شامل میزان هرزروی گل حفاری و میزان تولید نفت هستند. بررسیها نشان دادهكه میتوان با توجه پارامترهای مورد مطالعه، این میدان را سه پهنه ی نسبتا همگن تر )شرقی، مركزی و غربی( پهنه بندی كرد. در هر پهنه، تراكم شكستگیها، شیب لایه ها، ارتفاع تاقدیس، میزان تولید نفت و هرزروگی گل بطور مشخصی یكنواختتر است. شایان ذكر است، پهنه ی شرقی از نظر تولید و تراكم شكستگی ها محل مساعدتری برای توسعه ی میدان است.

Ahwaz field is one of the most significant oil fields of Iran. The present heterogeneity, observed through the data and analysis of exploration operations and production, indicates nonuniformity of different geographical parts of this field. In this paper, to recognize the reason of this heterogeneity, structural variants versus drilling and production data are compared. The employed structural variants include sediment layers dips and fractures density, and the drilling and production data are respectively the amount of mud loft and oil production. The investigations illustrate that Ahwaz filed can be zoned into 3 relatively more homogeneous areas (eastern, middle and western). At each zone, fractures density, layers dip, anticline height, amount of oil production and mud loft are more homogeneous and uniform. It is noteworthy that the eastern zone is a more appropriate area to be expanded in terms of production and fractures density