حسگري طيف در شبكه‌هاي راديوشناختي

راديو شناختي يك تكنولوژي انقلابي مي باشد كه پيشرفت قابل توجهي را در زمينه استفاده مؤثر از طيف فركانسي به ارمغان مي آورد. با توجه به بررسي‌هاي گوناگون انجام شده، مشاهده شده است كه بخش عمده‌اي از هر باند فركانسي اختصاص داده شده به كاربران، بدون استفاده باقي ميماند. راديو شناختي اين توانايي را دارد كه از بخش‌هاي بدون استفاده طيف كه به حفره‌هاي طيف معروف هستند، استفاده نمايد. حسگري طيف، به عنوان اساسي‌ترين بخش راديو شناختگر، ابزاري است كه علاوه بر جلوگيري از ايجاد تداخل براي كاربران داراي مجوز، با تشخيص حفره‌هاي طيفي، استفاده بهينه از پهناي باند را نيز افزايش ميدهد . با اين حال، عملكرد آشكارسازي به دليل مسائلي همچون اثر سايه، محوشدگي چند مسيره و عدم اطمينان گيرنده، با مشكل مواجه مي شود. هدف اصلي ما در اين مقاله ، بررسي شبكه‌هاي راديو شناختي و روش‌هاي دستيابي ديناميكي به طيف مي باشد. از آنجايي كه حسگري طيفي در شبكه‌هاي راديوشناختي داراي اهميت ويژه اي است و مهمترين بخش در اين شبكه‌ها محسوب مي شود ، لذا بر خود لازم دانستيم تا در اين مقاله به بررسي اين موضوع بپردازيم.