مروري بر مدلهاي ارزيابي بلوغ معماري سازماني

امروزه معماري سازماني يكي از مهم ترين و پركاربردترين راهكارهاي سازماني براي همراستايي استراتژيك فناوري اطلاعات با كسب و كار سازمان و ابزار قدرتمندي براي ساماندهي به سيستمهاي اطلاعاتي پيچيده مي باشد. برخورداري از مزاياي معماري سازماني در صورت مديريت اثربخش آن ميسر ميباشد. هرچقدر معماري سازمان تكامل يافته و مسير رشد خود را در سازمان طي نموده باشد قطعا از درجه بلوغ بيشتري برخوردار خواهد بود. ارزيابي بلوغ معماري سازماني، يك روش اثربخش و معتبر براي مديريت پروژه معماري سازماني مي¬باشد. اين روش با شناسايي وضعيت فعلي سازمان، نقاط ضعف و قوت معماري سازماني را نمايان مي سازد. علاوه بر آن تصوير روشني از مسير رشد را نيز مهيا نموده كه مي تواند مبناي برنامه ريزي براي ارتقاء سطح بلوغ معماري قرار گيرد. بديهي است با توجه به وجود مدل هاي مختلف ارزيابي بلوغ معماري سازماني، انتخاب مدلي متانسب با معماري سازمان مي تواند چالش بر انگيز باشد. در اين مقاله پس از بررسي ادبيات موضوع و معرفي مدل هاي بلوغ معماري سازماني با طراحي يك روش مقايسه، جنبه هاي عمومي و ساختاري اين مدل ها با يكديگر مقايسه شده است.