معرفي چارچوبي به‌منظور كاهش مصرف انرژي در يك محيط ابري با استفاده از الگوريتم‌هاي بهينه‌سازي كلوني زنبورعسل و ازدحام ذرات

مراكز دادة ابري انرژي الكتريكي هنگفتي مصرف‌مي كنند كه موجب افزايش هزينه هاي عملياتي آنها مي‌گردد. اين امر باعث بوجود آمدن تكنيك‌ها و روش‌هاي مختلف كاهش مصرف انرژي در مراكز ابري شده است. ازجمله روش‌هاي كاهش مصرف‌انرژي در محيط‌ابري جايابي پوياي ماشين‌هاي‌مجازي و تخصيص آنها به نودهاي‌فيزيكي مناسب با استفاده از الگوريتم‌‌هاي فرامكاشفه‌اي مي‌باشد. يكي ازاين الگوريتم‌ها، الگوريتم بهينه‌سازي كلوني زنبورعسل است كه يك الگوريتم‌ فرامكاشفه‌اي زيستي مبتني‌بر روش علامت‌محور مي‌باشد كه داراي توانايي‌پويش قوي است، وليكن توانايي‌انتفاع به‌نسبت ضعيف‌تري دارد. درواقع موضوع اصلي اين مقاله ايجاد توازن بين قابليت انتفاع و قابليت پويش در الگوريتم ABC است كه بااستفاده از قابليت انتفاع الگوريتم بهينه‌سازي ازدحام ذرات(PSO) در كنار قابليت پويش الگوريتم بهينه‌سازي كلوني زنبورعسل(ABC) تحت عنوان چارچوب HPAF(Hybridization of PSO ABC Framwork) و بكارگيري آن در زمانبند يك محيط ابري، به‌دنبال كاهش مصرف انرژي و زمان اجرا درآن محيط مي‌باشد. در ارزيابي‌هاي صورت‌گرفته، اين روش باعث كاهش مصرف انرژي و كل زمان اجرا مي‌گردد.