نقش دانشگاهها در توسعه نوآوري و كارآفريني

كارآفريني يك مفهوم چند وجهي پيچيده­اي است كه امروزه توجه زيادي را به خود جلب كرده است و بيشتر صاحب­نظران بر اين نكته توافق دارند كه كارآفريني و كارآفرينان سهم به­سزايي در نوآوري و در نهايت در توسعه­ي اقتصادي دارند. مي‌دانيم كه اختلاف سطح فناوري كشور ما با كشورهاي پيشرفته، بسيار زياد بوده و كارآفريني يكي از ابزارهاي مهم فكري- اقتصادي و نوآورانه براي كم نمودن اين فاصله است بر اين مبنا توسعه كارآفريني را مي توان به‌واسطه نتايجي كه بر آن مترتب است نقطه عطف هرگونه پيشرفت و ترقي در جامعه تلقي نمود. لذا در پژوهش حاضر ابتدا به بررسي مفهوم نوآوري و سپس كارآفريني پرداخته و ضمن بيان ضرورت آنها، در قدم بعد به نقش دانشگاهها و موسسات آموزش عالي به‌عنوان يكي از مراكز مهم حضور نخبگان، نوآوران و متفكران كه توليدكننده خلاقيت و نوآوري، در فرايند كارآفريني به‌شمار مي‌آيند، مي پردازيم و پس از بررسي نقش دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي در اين مهم، در نهايت به طور ضمني، ضرورت تغيير و تحول دانشگاه و تبديل شدن آن به دانشگاه كارآفرين را مورد مداقه قرار خواهيم داد