نقش ارتباط‌ هاي غيركلامي در تقويت بنيان خانواده از منظر اهل‌بيت(ع)

در روابط ميان انسان‌ها از جمله روابط اعضاي خانواده با يكديگر، توجه به ارتباطات غيركلامي كه زنجيرهايي از نشانه‌هاي گـسترده‌اسـت، پيـام‌هـاي متنّوّعي را القا نموده كه علاوه بر تأثير بسيار زياد در كاهش يا تقويت پيوند ميان اعضا، نقش بسيار ويژه‌اي نيز در سلامت رواني خانواده ايفا مي‌نمايند. در اين راستا پژوهش حاضر درصدد است به روش توصيفي-تحليلي، متون روايي ائمه(ع) را از منظر نشانه‌هاي ارتباط غير كلامي و تأثير آن در تقويت و استحكام بنيان خانواده بررسي كند تا علاوه بر بهره‌مندي از تعاليم اين الگوهاي جاودان بشري، تأثير و ميزان ماندگاري پيام‌هايي كه اعضاي خانواده از طريق عناصر غير كلامي همانند زبان بدن(نوع نگاه، حالت چهره و ..) به يكديگر منتقل مي‌نمايند را؛ از منظر ايشان مشخص نمايد. به همين دليل پس از معرفي انواع ارتباطات، با نگاهي ميان رشته‌اي و با استفاده از نظريه‌هاي علوم ارتباطات، ارتباطات غيركلامي بازتاب‌يافته در گفتار ائمه(ع) استخراج و سپس نتايج آن در تحكيم روابط خانوادگي بررسي شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه ائمه(ع)، بر اهميت اين نوع ارتباطات در تحكيم عواطف خانوادگي نظر داشته و معتقدند پيام‌هاي مختلفي كه به واسطه ارتباطات غيركلامي به ساير اعضاي خانواده منتقل مي‌گردند، نقش بسيار مؤثري در تحكيم روابط خانوادگي داشته و موجبات افزايش محبت ميان اعضاي خانواده را فراهم مي‌نمايند. بنابراين براي تعالي روحي و افزايش آرامش دروني خانواده، مي‌بايست به اين‌گونه ارتباطات نيز اهميت داد و به بهترين شكل از آن ها بهره برد.