بررسي تجربي عملكرد گذراي مدار جابهجايي طبيعي انتقال جرم و حرارت

در اين پژوهش سيكل جابهجايي طبيعي مدار بسته جاذب رطوبت از هوا براي اولين بار معرفي و شاخص عملكرد دما در آن به صورت تجربي بررسي ميشود. مدار جابهجايي طبيعي شامل بخشهاي اصلي جاذب و احياكننده به عنوان مبادلهكن حرارت و جرم است كه محلول آبي ليتيم كلرايد به عنوان سيال عامل بين اين دو بخش به صورت طبيعي جريان دارد. در بخشهاي جاذب و احياكننده بين جريانهاي هوا و محلول جاذب به واسطه غشاي فيبر توخالي انتقال حرارت و جرم وجود دارد. هوا از داخل الياف و محلول جاذب از روي الياف به صورت طبيعي جريان دارد. در هر يك از بخشهاي جاذب و احيا كننده به منظور تأمين شرايط مناسب انتقال جرم، به ترتيب چاه و چشمه حرارتي با جريان مين ميشود. با توجه به اهميت دما در Ĥ دادن جريانهاي آب سردكننده و گرمكننده در پوسته مبدل ت مدار جابهجايي طبيعي، عملكرد دمايي مدار با وارد كردن جريانهاي هواي ورودي با شرايط مختلف، شارژ مدار با غلظتهاي اوليه مشخص و با دماي چاه و چشمه حرارتي مختلف در حالت گذرا مطالعه شده است. از مشاهدات انجام شده ميتوان نتيجه گيري كرد كه در مدار جابهجايي طبيعي معرفي شده، بر خلاف مدار جابهجايي طبيعي متداول حركت نهايي سيال از منبع سرد به سمت منبع گرم است. در نهايت عملكرد مناسب سيكل به شدت وابسته به دماي منابع سرد و گرم است و براي كاهش ثابت زماني سيستم بايد از غلظت مناسب محلول براي شارژ اوليه سيستم استفاده شود.