برآورد رابطه بلند شاخص آموزش و فرهنگ در پيشرفت جذب گردشگران بين‌الملل در كشورهاي منتخب اسلامي دي-هشت

كشورهاي اسلامي داراي فرهنگي بسيار متنوع و تاريخ كهني است و يكي از غني ترين كشورهاي جهان از حيث آثار باستاني در بيشترين دوره هاي تاريخي تمدن و فرهنگ بشر و حتي ما قبل تاريخ است. مي‌توان با برقراري رابطه بين فرهنگ و گردشگري اين گنجينه را به منبع خوبي براي جذب گردشگران داخلي و خارجي تبديل كرد زيرا فرهنگ ديرينه كشورهاي اسلامي از مؤلفه‌ها و عناصر متعددي تشكيل شده كه از جمله آن ها مي‌توان به زبان، آداب و رسوم و اعياد ملي، ادبيات و شخصيت‌هاي اسطوره‌اي، معماري، تنوع قومي و دين اسلام و اديان و مذهب‌هاي مختلف اشاره كرد. اين تنوع و گوناگوني كه در فرهنگ و تمدن كهن كشورهاي اسلامي ديده مي شود را مي‌توان براي كشورمان به لحاظ گردشگري، با برنامه‌ ريزي و مديريت صحيح تبديل به يك سرمايه ارزشمند و جاذبه كرد زيرا از نظر فرهنگي كشورهاي اسلامي از ظرفيت‌هاي گردشگري بالايي برخوردار است. هدف اصلي اين مقاله رابطه بين بررسي شاخص آموزش و فرهنگ و جذب گردشگر بين الملل دركشورهاي اسلامي دي هشت از جمله ايران، مالزي، اندونزي، پاكستان، مصر، نيجريه، تركيه و بنگلادش طي دوره 2014-1995 است. براي اين منظور در چهارچوپ داده هاي تابلويي روابط بين متغير با استفاد از مدل تابلويي با اثرات ثابت استخراج شد. نتايج مطالعه نشان مي دهد بين شاخص فرهنگ وپيشرفت جذب توريسم (گردشگر) در كشورهاي‌هاي اسلامي دي هشت رابطه مثبت و معناداري وجود دارد يا به عبارتي، بين سطح تحصيلات افراد جامعه و ميزان جذب توريسم رابطه مثبتي وجود دارد.