رابطه مباني فكري و معرفتي سلفي‌گري با انقلاب اسلامي ايران

مباحث مربوط به سلفي گري با رويكردهاي متفاوتي همراه بوده است و اختلاف اين رويكردها، مبتني بر پيش فرضها و موضوعات گوناگون از قبيل حجيت عقل و نقل است كه در كانون توجه پژوهشگر قرار مي گيرد. هدف مقاله حاضر، تمركز روي مباني معرفت شناسي جريان سلفي گري و رابطه آن با انقلاب اسلامي ايران است. اختلاف ميان عقل و وحي به قدري مهم است كه سرچشمه ايجاد فرق متفاوت ديني شده است. سلفي گري جرياني نقل گرا و مقابل جريان عقل گرا ديني است كه خود را بديل الگويي معرفي مي كند كه آن الگو با ايجاد انقلاب اسلامي در ايران ظاهر شد؛ الگويي كاملاً ديني و عقل گرا است. لذا اين پژوهش با روش تحليلي و كتابخانه اي در صدد پاسخگويي به اين سوال است كه مباني معرفتي جريان سلفي گري چه رابطه اي با انقلاب اسلامي ايران دارد. نتيجه آن است كه سلفي گري، ابعادي از مقام و منزلت ايدئولوژيك انقلاب اسلامي را در بين مسلمانان و حتي غير مسلمانان با تهديد مواجه مي سازد.