مباني كاربردي آمرين (امربه‌معروف و نهي‌ازمنكر) در نظام مردم‌سالاري ديني

خداوند انسان را موجودي مختار آفريده و استعدادهاي بالقوه اي در وجود او نهاده است؛ و معمولاً بدي هاي جامعه براي انسان بدليل لذت آني، دل فريب ترند، بنابراين اگر دل انسان به طرف بدي سوق داده شود، قبول واقعيت براي او مشكل مي شود. هدف اصلي اين مقاله بررسي مباني كاربردي آمرين (امر به معروف و نهي از منكر) در نظام مردم سالاري دينيو آشنايي با ناهنجاري هايي است كه جامعه را به سوي خود مي كشاند. روش تحقيق مقاله از نظر گرد آوري اطلاعات، كتابخانه اي و از نظر ارائه داده ها به صورت تحليلي است. بر اساس يافته ها و نتايج بدست آمده، حكومت ها نقش اساسي در از بين بردن ناهنجاريها دارند كه پيوست ها ي فرهنگي دولت در امورات لازم مي تواند معروفات را افزايش و منكرات را به حداقل برساند.