چرخه نظام‌سازي توحيدي، الگوي حاكميت و پيشرفت در رهيافت توحيدي با تأكيد بر مكتب امام -ره-

نظام سازي به معناي ترسيم الگوهاي منطقي و هماهنگ كه قابليت پياده سازي در حوزه هاي مختلف كاركردي در بستر جوامع را دارد، به يكي از دغدغه هاي مكاتب و رهيافت هاي فكري و يكي از مهمترين مسائل انديشمندان و متفكران تبديل شده است. اهميت و ضرورت توجه به اين مفهوم كاربردي تا آن جايي است كه خلاء مكاتب و تمدن هاي بزرگ در اين حوزه موجب شده تا چالش ها و آسيب هاي جدي در اين ميان سرنوشت و آينده ي ساختار هاي حاكميتي را با خدشه مواجه سازد. نظام سازي به اين تعبير فاصله ميان نظريه تا صحنه عمل را پر مي كند و اين امكان را به وجود مي آورد تا الگوي كلان تمدني و مدل اجرايي پيشرفت، مفهوم دقيق و اجرايي يابد. نظام سازي وحدت گرا به عنوان الگوي بنيادي حاكم بر تمامي مخلوقات خالق واحد كه در مفهوم نظام سازي توحيدي جلوه مي يابد، مباني انديشه توحيدي اسلام را در حوزه هاي كاركردي مختلف در سه سطح نظام ها شامل كلان نظام ها، نظام هاي مياني و خرده نظام ها و در لايه هاي مختلف فردي و اجتماعي ترسيم مي نمايد. نظام حاكم بر انديشه و عمل امام (ره) در فرآيند زمينه سازي انقلاب اسلامي، تحقق انقلاب اسلامي و تثبيت انقلاب اسلامي تا فرآيند طراحي و استقرار حكومت اسلامي در مقياس حداقلي و در ادامه، طراحي اوليه نظام هاي خرد كاركردي در برآيندي كلي الگوي تمدنيپيشرفت را ارائه مي نمايد كه بر پايه هاي فقه و كلام اسلامي استوار است. از اين رو با تأثير تاثي از انديشه و عمل امام (ره) و مقام معظم رهبري كه به عينه در همان دامنه مكتبي مسير امام حركت مي كنند، مراتب نظام سازي و مدل طراحي آن و تدوين الگوي كلان حاكميت و پيشرفت ملي ارائه مي شود.