شماره ركورد كنفرانس :
3757
عنوان مقاله :
برنامه‌ريزي يكپارچه بخش‌هاي آب و انرژي براي دست‌يابي به توسعه پايدار در ايران
پديدآورندگان :
آريان‌پور وحيد كارشناس انرژي و محيط زيست، فارغ‌التحصيل دانشكده مكانيك دانشگاه صنعتي شريف , محجوبي عماد emahjoobi@ut.ac.ir دكتري مهندسي محيظ زيست – منابع آب، دانشكده تحصيلات تكميلي محيط زيست، دانشگاه تهران؛ , گلزاري ابوعلي پژوهشگر پسادكتري، دانشكده تحصيلات تكميلي محيط زيست، دانشگاه تهران
كليدواژه :
مديريت يكپارچه , رويكرد سيستمي , آب و انرژي , مدل مِسِيج
عنوان كنفرانس :
ششمين كنفرانس ملي تعميق و تكميل الگوي پايه پيشرفت
چكيده فارسي :
آب به طور فزاينده‌اي از مسئله‌اي عملياتي به يكي از مسائل مهم استراتژيك كشور تبديل شده است. دسترسي به آب، ريسك رو به رشدي براي بخش انرژي در برنامه‌ريزي سرمايه‌گذاري توسعه‌اي كشور است. به ويژه در مناطقي كه شاهد تنش آبي هستند، نزاع بر سر حقوق آب مؤلفه ديگري را به ريسك در بخش انرژي اضافه مي‌كند. از طرفي بخش انرژي كه هم‌اكنون براي كاهش انتشارات گاز گلخانه‌اي تحت فشار قرار دارد، با چالش بالقوه ناشي از ضرورت جابجايي به سوخت‌هاي جايگزين و كاهش نياز به منابع محدود آب شيرين روبرو است. واقعيت محدوديت منابع آب، بخش انرژي را وادار خواهد ساخت از آب در استخراج، تبديل و تحويل انرژي با كارايي بسيار بيشتري استفاده كند. تلاش براي بهبود كارايي آب نيز مي‌تواند صرفه‌جويي قابل ملاحظه‌اي را در مصرف آب و انرژي نتيجه دهد. تبديل دغدغه‌هاي جهاني آب و انرژي به راه‌حل‌هاي اثربخش نه فقط به افزايش آگاهي از چالش‌ها بلكه به درك بهتر بخش انرژي از رابطه پيچيده آب و انرژي نياز دارد. تصميم‌گيران بايستي مسائل انرژي را در سياست آب و مسائل آبي را در سياست انرژي يكپارچه كنند. عدم نگاه يكپارچه در سياست‌گذاري آب و انرژي، تأمين آب و انرژي را به مخاطره خواهد انداخت. در اين مقاله سعي شده است تا مختصري در خصوص اهميت مديريت يكپارچه بخش‌هاي آب و انرژي و همچنين قابليت‌هاي مدل مِسِيج در تعيين ساختار بهينه مصرف آب و عرضه انرژي ارائه شود.
