صلاحيت دادگاه خانواده در رسيدگي به حقوق شهروندان

هر شهروند براي احقاق حق خود ،بايد به مراجع قضايي دسترسي داشته باشد.اصل 34 قانون اساسي مراجعه به دادگاه صالح را حق هر فرد مي داند ودر ماده ي 56 منشور حقوق شهروندي آذر ماه 1395 تأكيد شده كه هيچ كس را نمي توان از اين حق محروم كرد.البته هر دادگاهي براي رسيدگي به اين موضوع ، بايد صلاحيت داشته باشد. اين صلاحيت حق و تكليفي است كه قانونگذار براي دادگاه معين مي كند. و هر شهروند هم بايد آن را رعايت كند. آنچه از مواد 1 و 2 و بويژه تبصره 1 ماده 1 قانون حمايت خانواده مصوب 1391 استنباط مي شود آن است كه دادگاه خانواده از نوع دادگاه هاي اختصاصي است ، و دعاوي واموري كه در دادگاه خانواده رسيدگي مي شود در ماده 4 قانون مذكور در 18 بند آمده است. غير از اين ها نبايد در صلاحيت رسيدگي دادگاه خانواده باشد، لكن دعاوي ديگري وجود دارد كه به عنوان دعاوي خانوادگي محسوب مي شده اند،ولي در قانون سال 1391 نيامده اند .چون ماده 4 قانون مذكور در مقام تمثيل نيست بايد دعاوي وامور ديگر را بگونه اي مشمول يكي از بندهاي اين ماده دانست يا از برخي مقررات قبلي كه نسخ نشده باشد استفاده كرد .