نقش آب درپويايي جامعه در پرتو فقه و حقوق شهروندي

آب يك منبع حيات بخش در زندگي بشريت است. در برحه ي كنوني آب از مهمترين موضوعاتي است كه ذهن انديشمندان به خود مشغول كرده است. درمنشور حقوق شهروندي كشور ايران بندهايي در مورد محيط زيست و به تبع آن آبها به عنوان ركن ركين محيط زيست وجود دارد. در اصل 05 قانون اساسي حفاظت از محيط زيست به عنوان يك وظيفه عمومي تلقي شده است. منشورجهاني طبيعت كه در سال 1892 به تصويب رسيد طبيعت و آنچه درطبيعت است به عنوان جريانهاي حياتي معرفي مي كند. دراعلاميه )استكهلم 1892 (، اعلاميه ريو) 1882 ( و...از حق - داشتن محيط زيست نام برده شده است.آنچه دراين مقاله به آن خواهيم پرداخت نقش آب با توجه به فقه وحقوق شهروندي و بررشد و شكوفايي جامعه است و خواهيم ديد، اقتصادفعال، سياست خارجي و امنيت موفق و سلامتي كه از اركان پويايي يك جامعه هستند ازجمله چيزهايي هستند كه وابسته به آب و منابع آبي مي باشند.