تاملي دراهميت و جايگاه آب ها درپرتو زمان و حقوق شهروندي

بشر، زندگي خود را براساس دين پايه گذاري مي كند. اصول زندگيش بر اساس دين قرار داده و ملاك هاي خود را از اين طريق به دست مي آورد. نگرش انسان به منابع حياتي زندگي از قبيل آب ها ، تا ميزان زيادي نتيجه ي تأثيرپذيري انسان از شريعت است.ازطرفي قوانين مدون حقوقي علي الخصوص قوانين مصوب درايران كه برگرفته ازشريعت است اهميت موضوع را دو چندان مي كند از اين رو آگاهي از ديدگاه هاي اسلام و قواعد حقوقي به معناي ريشه يابي اين اقدامات حمايتي و نگرش اسلام و حقوق به آبها است.قوانين شريعت اسلام وحقوقي به معناي عدم بهره برداري يا حتي كمتر استفاده كردن از منابع آبي نيست، بلكه استفاده بهينه و عاقلانه از آبهاست كه همواره مورد تاكيددين ودين پژوهان و حقوقدانان بوده است.در اين مقاله قوانين حقوقي آبها درايران ونگاه مردم به آب برسي و تحليل مي شود و نگاه دين اسلام به آبها بيان مي شود.