بررسي رابطه بين هوش هاي اجتماعي و هيجاني بر سبك رهبري مديران مياني (مطالعه موردي: شركت آب و فاضلاب روستايي استان اردبيل)

امروزه بسياري از سازمانها دستخوش تغييراند. رهبري يك سازمان براي انطباق با تغييرات و به منظور بقا و رشد در محيط هاي جديد، ويژگي هاي خاصي را مي طلبد كه عموماً مديران براي پاسخ به آنها با مشكلات بسياري مواجه مي شوند. يكي از مهمترين خصيصه ها كه مي تواند به رهبران و مديران در پاسخ به اين تغييرات كمك كند، هوش هاي اجتماعي و هيجاني است. بنا به اهميت موضوع، در اين پژوهش به بررسي رابطه بين هوش هاي اجتماعي و هيجاني بر سبك رهبري مديران مياني شركت آب و فاضلاب روستايي استان اردبيل پرداخته شده است. روش تحقيق مورد استفاده توصيفي – كاربردي است. براي انتخاب حجم نمونه 124 نفر با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند و براي سنجش هوش اجتماعي از پرسشنامه سيلورا ، براي هوش هيجاني از پرسشنامه استاندارد شرينگ و براي سنجش سبك هاي رهبري چندگانه نيز از پرسشنامه MLQ استفاده شده است. نتايج نشان داد كه هوش اجتماعي و هوش هيجاني بر سبك رهبري مديران اثر مستقيم و مثبت دارند.