بررسي تطبيقي تقرير اصالت وجود در آراء حكيم آقا علي مدرس طهراني و استاد فياضي

مسأله اصالت وجود يكي از مهمترين مسائل مطرح شده در حكمت متعاليه مي باشد كه حكيمان اين مكتب سعي در تبيين محل نزاع، استدلال پيرامون آن و رد نظرات مخالف آن را داشته اند. حكيم مؤسس آقا علي مدرس طهراني بر خلاف ديگر حكيمان حكمت متعاليه اختلاف در مسأله اصالت وجود را در دو موضع مي داند اينكه مفهوم وجود بدون اعتبار عقل و بدون اضافه به ماهيات مختلف داراي افراد واقعي است يا نه؟ ديگر اينكه آيا فرد واقعي وجود بدون انضمام حيثيت تقييديه، يعني اوّلاً، و بالذات مصداق و محكي عنه مفهوم وجود است يا نه؟ لذا تحرير محل نزاع در اين مسأله اولويت بر تقرير مسأله دارد. از سوي ديگر از بين متفكران معاصر استاد فياضي نيز تقرير جديدي از محل نزاع و بيان اين مسأله ارائه نموده است. در اين تقرير از معناي ماهيت به معناي غير الوجود و اصالت به معناي بالذات بودن بيان شده است. دراين مقاله سعي شده است با بيان اين دو دو تقرير از استاد فياضي و آقا علي مدرس طهراني ، ضمن تطبيق مباحث ، داوري در آراء نيز صورت پذيرد.