بررسي رابطة شيوه هاي فرزند پروري مادران و اختلال هاي بيروني شده فرزندان شان

هدف پژوهش تعیین رابطه شیوه های فرزند پروری مادران و اختلال های بیرونی شده فرزندان شان بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی وجامعه آماری دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی مدارس ابتدایی ناحیه 3 كرج به تعداد 1080 نفر بود كه از میان آنها به روش نمونه گیری هدفمند، 150 دانش آموز انتخاب شد. مادران این دانش آموزان به شیوه های فرزند پروری آلاباما 1996 و معلم هایشان به پرسشنامه راتر (1967) پاسخ دادند. داده ها از طریق روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین شیوه های فرزند پروری مادران و اختلال های بیرونی شده فرزندانشان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.