ارائه الگوي جديد از ساختارهاي كاربندي با استفاده از سازه قاب متقابل

Presenting New Pattern in Erecting

گرايش روز افزون به مقوله هويت و تلاش براي دستيابي به يك معماري با هويت، جرياني مهم در معماري معاصر كشورهاي مختلف است. با توجه به جريان به روز رساني جهاني در امر بهره گيري از تكنولوژي، مي توان از اثر تكنولوژي جديد در معماري كشورهايي با غناي هويتي، معماري و تاريخي، از يك سو با حفظ هويت خود و از سوي ديگر با بهره وري موثر آن، در معماري بهره برد. در واقع استفاده به جا و مناسب از تكنولوژي مي تواند منجر به خلق بناها و المان هاي بي نظيري شود كه تعاملي پويا در بين پديده هاي بومي و جهاني ايجاد نمايد. با توجه به جهت گيري معماران چند دهه اخير در استفاده از سازه هاي نوين ساختماني، ضرورت ترجمان مفاهيم و المان هاي بومي و سنتي براي حفظ گذشته با رويكرد به آينده حياتي است.كاربندي يكي از گونه هاي سازه اي و تزئيني در معماري ايران بوده است، كه با دارا بودن ويژگي هاي نمادين، نياز به بروزرساني آن جهت بقا و انتقال اين مفاهيم در دورا ن معاصر به چشم مي خورد. با توجه به هزينه بري، مسائل ايمني وديگر مشكلات در ساخت سازه ها به روش سنتي، نياز به بهره گيري از روش نوين در ساخت كاربندي ضرورت مي يابد. سوال اصلي پژوهش اين است كه چگونه مي توان به كمك سازه هاي نوين الگويي جديد براي سازه كاربندي ارائه داد؟ نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي دهد كه با توجه به آناليز سازه اي، فرمي، هندسي و حسي كاربندي و سازه قاب متقابل، ضمن حفظ ويژگي هاي مثبت فرمي سازه كاربندي و با بهره گيري از مزاياي سازه قاب متقابل، مي توان محدوديت هاي آن را بر طرف نموده و از توانايي ها و ظرفيت هاي آن در القاي حس كاربندي در فضا بهره گرفت.

The increasing tendency to identity categories and attempt to achieve an architecture with contemporary architectural identity, stream in the various countries. With regard to the flow of global update is taking advantage of the technology, may be the effect of new technology on the countries identifying the richness of architecture, architecture and history, on the one hand with the preservation of their identity and on the other hand, with its effective, efficiency in architecture. In fact, to fit and properuse of technology can lead to the creation of the unique elements of the buildings and the interactive dynamic between the native and global phenomenon. According to the most recent few decades architects orientation in the use of new building constructions, elements and concepts of native translator and for the preservation of the past with the traditional approach to the future is critical. Commitment is one of the structural and decorative species in Iran, which is architecture with its iconic features, you need to update it for the survival and transfer these concepts in contemporary to this Dora. With regard to cost cutting, safety issues and problems in the construction of structures to the traditional approach, the need to take advantage of a new procedure in making a Commitment the urgency. The main research question is how to help the new structures the new structural model provided for Commitment? The results of this study suggest that with respect to the structural analysis, geometric form, and mutual Commitment and sensory structures, while maintaining frame positive features of structural Commitment form and enjoying the benefits of cross-frame structures, can be found on the side of it`s limitations and capabilities and its capacity to instill a sense of Commitment in space.