تبيين رابطه هويت و فرهنگ پايدار در معماري معاصر ايران

Stable relationship between identity and culture in contemporary architecture in Iran

معماري به رغم تفاوت‌هاي سرزميني كه در شكل آن تاثير فراواني داشته، داراي ويژگي‌هاي ذاتي، پويا و تدريجي است، كه آن‌ را هويت مي نامند. هويت را مي توان تجلي فرهنگ در محيط دانست زيرا مكان‌ها از انسان معنا مي‌گيرند و انسان نيز مجموعه اي از باورها و انديشه‌ها است كه فرهنگ او را شكل مي دهد و نمود و تجلي از فرهنگ انسان را در مكان و محيط مي توان مشاهده نمود كه همان هويت اوست. از طرفي علم هر روز به تكنولوژي‌هاي جديدي براي آسايش مردم دست مي‌يابد كه تمام كشورها براي باز نماندن از اين علوم خود را به استفاده از آن ملزم مي‌دانند به طوري كه بيم آن مي‌رود ، افراط در توجه به اين تكنولوژي‌ها، كشورها را از هويت اصلي خويش دور كند و به سمت جهاني شدن بكشاند. حال سوال اينجاست كه چگونه مي‌توان اين فناوري ها را با فرهنگ خود همراه ساخت به گونه‌اي كه معماري اسلامي هم اصل خويش را فراموش نكند و هم از جهاني شدن عقب نماند. اين مقاله سعي بر اين دارد كه نوعي ارتباط بين هويت و پايداري را در راستاي ارتقاي كيفيات فضايي معماري معاصر با حفظ مباني هويت معماري ايراني- اسلامي برقرار كند. در اين راستا ابتدابه بررسي رابطه معماري با هويت،اصول معماري پايدار،ديدگاه بزرگان درباره معماري پايدار،تطابق اصول معماري ايران با معماري پايدار مي‌پردازد و در نهايت همگام سازي معماري ايراني با اصول معماري پايدار را بيان مي‌نمايد.

Architecture despite differences that affect the shape of the land of abundance, has intrinsic features, dynamic and gradual, it is called identity. The identity can be a manifestation of culture in the human sense of the places because they knew and man as well as a set of beliefs and ideas that shaped him and culture and human culture manifested in places and environments can be viewed that the same identity. On the other hand science every day is a newtechnology for the comfort of people finds that all countries have to open their nmanden of the science requires it to use so that they know it goes on, indulge in regards to this technology, the identity of their home countries away and towards globalization. Now the question is how can this technology associated with their culture built in such a way that its Islamic architecture is not forgotten, and the principle of globalization back. This article is based on this kind of try the relationship between identity and sustainability in order to improve the spatial qualities of contemporary architecture with the basics of the identity of Iranian-Islamic architecture. In this regard, the study of the relationship of architecture with abtdabeh identity, principles of sustainable architecture, sustainable architecture, the elders view about Iran`s compliance with the principles of sustainable architecture architecture and eventually synchronize with the principles of sustainable architecture architectural expression.