خانه هاي چهارفصل الگوي موفق در بكارگيري انرژي هاي طبيعي ( اقليم گرم و خشك)

khanehaye 4 fasl olgoye movafagh dar be kar giriye enerzhiyhaye tabiei eghlim garm va khoshk

از بدو تاريخ تاكنون بشر همواره بدنبال خلق محيطي قابل زيست براي دستيابي به نيازهاي فيزيكي و روحي خود بوده است. احترام به محيط زيست و همچنين نيازهاي بشر از جمله اصولي بوده است كه در معماري گذشتگان بچشم مي خورد. در اين ميان معماري سنتي ايران يكي از بهترين مثال هاي معماري اقليمي است كه مطلوب ترين راه حل ها را از لحاظ بقاء محيط زيست و آسايش انسان داشته است. هدف اين مقاله بررسي تأثيرات اقليم اصول به كار رفته در خانه هاي چهار فصل مي باشد. روش اصلي تحقيق اين مقاله توصيفي-تاريخي و تحليل كتابخانه اي است كه با رجوع به اسنادومداركموردبازبيني قرارگرفته است. نتايج بدست آمده از اين تحقيق نشان مي دهد كه تطبيق شيوه زندگي با شرايط اقليمي فصول مختلف را ميتوان درخانه هاي درون گراي مناطق گرم وخشكايران به خوبي مشاهده كرد. اتاقهاي اطراف حياطاين خانه ها باتوجه به فصول مورد استفاده قرار مي گيرند. بدين ترتيب كه ضلع شمالي و آفتابگيرحياط (پناه)كه گرمتربوده در زمستان مورد استفاده قرار مي گرفته و به زمستان نشين معروف بوده است. درست عكس اين عمل درضلع جنوب حياط و پشت به آفتاب (نسار) اتفاق مي افتاده و به تابستان نشين معروف بوده است.علاوه بر اين، ساختمانهاي سنتي كوير، چه در زمينه معماري و چه در زمينه ساز، با تكيه بر منابع طبيعي انرژي شكل گرفته است و اين بناها به گونه اي طراحي شده اند كه حداكثر سايه را در تابستان جهت استفاده از تهويه طبيعي و با هدف تامين آسايش ساكنين، فراهم آورده اند.