نقش بازآفريني شهري در توسعه پايدار شهري

The role of urban regeneration in urban sustainable development

در سال هاي اخير پديده اي كه بيشتر مورد توجه برنامه ريزان و مديران شهري براي مقابله با مشكلات فراوان پيش روي شهرها قرار گرفته، برنامه ريزي پايدار شهري مي باشد. در ادبيات اخير دنيا واژه ي «بازآفريني شهري» به عنوان يك واژه عام كه مفاهيم ديگري چون، بهسازي، نوسازي، بازسازي، توانبخشي، احيا، تجديد حيات، باززنده سازي، نوزايي و روانبخشي شهري را دربرمي گيرد، به كار مي رود. بازآفريني شهري، درواقع توسعه شهري به مفهوم رشد كمي عناصر كالبدي شهر براي اسكان جمعيت و ارتقاي كيفيت زندگي، اشتغال، سكونت، درآمد و ... در قالب طرح هاي توسعه شهري رخ خواهد داد. اين مقاله با هدف دستيابي به نقش بازآفريني در توسعه پايدار شهري با استفاده از روش توصيفي- تحليلي ضمن بررسي ماهيت و عملكرد بازآفريني شهري درصدد مي باشد تا از آن به عنوان راهبردي در جهت رسيدن به توسعه پايدار شهري گام بردارد. و در نهايت با توجه به روند روبه تزايد شهرنشيني و افزايش مهاجرت از روستا به شهر در جهان به خصوص در كشورهاي درحال توسعه و نياز مبرم مناطق شهري به بازآفريني، راهكارهاي استراتژيكي مديريتي- اجرايي بازآفريني در جهت رسيدن به توسعه پايدار شهري ارائه شده است.

In recent years, a phenomenon that attracted the attention of planners and city managers to deal with the many problems facing cities, sustainable urban planning. In recent literature the world, the term urban regeneration as a general term that concepts such as, improvement, modernization, reconstruction, rehabilitation, restoration, revitalization, rehabilitation, regeneration and urban Ravanbakhsh include, are used. Urban regeneration, urban development actually means little structural elements of the city to accommodate population growth and improved quality of life, employment, housing, income, etc. in the form of urban development plans will occur.