توسعه علمي و آموزشي در امت اسلامي: ضرورت و راهكارها

فقدان توسعه آموزشي و عقب ماندگي علمي جوامع اسلامي، يكي از مهم‌ترين علل تفوق علمي غرب و در پي آن مشكلات فرهنگي، سياسي و اجتماعي از جمله ناكامي در توسعه مطلوب وكاستي رضايتمندي مردم است. استكبار جهاني در سياست و خط مشي نوين خود با راهبرد نفوذ و برتري علمي و تفوق فرهنگي، به دنبال سلطه و تأمين منافع خود است و در اين مسير ضمن جلوگيري از رشد مطلوب جوامع مستعد، مبارزه با جنبش هاي اسلامي، به حاشيه راندن فرهنگ هاي غني و سنتي، به دنبال ترويج انديشه هاي مادي و مادي گرايي و در نتيجه در دست گرفتن منابع، بازار و اقتصاد جهاني، ترويج اباحه گري و بي بند و باري اخلاقي و نيز مقابله با گسترش معنويت و اخلاق در ميان ملل محروم جهان به ويژه جوامع اسلامي است. از ديدگاه شريعت اسلامي مردم حق بر آموزش دارند و در برابر دولت هاي اسلامي نيز موظفند به عنوان يك وظيفه اساسي با همگرايي و تشريك مساعي و نيز بهره گيري از مشاركت هاي مردمي و با برنامهريزي و به كارگيري شيوههاي مؤثر، در افزايش آگاهيهاي مردم و ارتقاي فرهنگ عمومي به طور فعال و هدفمند عمل نمايد، تا ضمن مقابله با تفوق علمي غرب، آرمانها و ارزشهايي چون عدالت، حق طلبي، معنويت و احترام به اخلاق اسلامي وكرامت انساني، درونيسازي و نهادينه شوند و امت اسلامي در مسير كاميابي و سعادت قرار گيرد. در اين نوشتار تلاش شده است تا ضمن تبيين ضرورت مقابله با تفوق علمي و استكبار فرهنگي غرب، وظيفه جوامع اسلامي در آموزش مردم و توسعه علمي به عنوان راهبرد اصلي در اين باره مورد تأكيد قرارگيرد ودر ادامه راهكارها و روش هاي مناسب توصيه گردد.