اخلاق اجتماعي در اسلام و مسيحيت

اخلاق اجتماعي عبارت است از كليه رفتارهاي اختياري فرد در مقابل ديگران. چه ديگران همسر، ‌پدر و مادر و فرزندان و يا نزديكان شخص و يا غيرخويشان وي باشند. و چه اين رفتار به عنوان رفتار خاص شخص باشد و يا رفتار گروهي فرد (مانند رفتارهاي اعضاي يك گروه خاص در مقابل گروه ها و يا افراد ديگر)، ‌در نتيجه چون انسان موجودى است اجتماعى، ‌تنها در سايه اجتماع مىتواند به اهداف والاى خود دست يابد، ‌مشكلات خود را آسانتر مرتفع كند و به سعادت مطلوب سريعتر برسد. اخلاق اجتماعي از مهمترين موضوعاتي است كه ارتباط آدميان را با خود، ‌با جامعه و تاريخ مطرح ميسازد؛ زيرا جامعه ميتواند يك تمدن را بسازد نه يك فرد، ‌و اجتماع انساني پيوسته تاريخ را ساخته و به جلو برده است. در اين جستار به معنا و مفهوم اخلاق و مقايسه اخلاق اجتماعي در دو دين اسلام و مسيحيت پرداخته ميشود.