مقايسه كيفي روابط اجتماعي در رساله حقوق امام سجاد و رساله هاي پولس (با رويكرد تمدن سازي)

رسيدن به جامعه آرماني يكي از خواسته هاي هميشگي بشر است. تحقق اين خواسته معطوف به تأمين لوازم آن است. يكي از اين لوازم ايجاد تعامل و روابط اجتماعي مطلوب بين افراد جامعه است. اديان ابراهيمي كه همواره داعيه تمدن سازي دارند بخشي از برنامه هاي سعادت بخش خود را معطوف به ارائه راه كارهاي عملي در اين زمينه كرده اند. در عصر حاضر دو دين اسلام و مسيحيت بيشترين ادعا را در زمينه رسيدن به جامعه آرماني دارند و درهمين راستا درصدد گسترش و جهاني شدن هستند. پس بررسي كارآمد بودن اين اديان در تنظيم روابط اجتماعي و پاسخ گويي به جنبه هاي مختلف آن، از اهميت خاصي برخوردار است. اين مقاله در صدد است با مقايسه رساله هاي پولس رسول و رساله حقوق امام سجاد(ع) به ارزيابي نگرش و الگوهاي عملي آن ها در زمينه روابط اجتماعي بپردازد. اين مقاله نشان مي دهد كه امام سجاد(ع) با در نظر گرفتن دين اصيل و خدا محوري و توجه به ابعاد مختلف بشري كارآمدترين و كامل ترين نظام حقوقي را تدوين فرمودند در حالي كه جناب پولس با حذف شريعت و هم تراز كردن بشر با خداوند و تسامح افراطي و ديگر مباني ناكارآمد نتوانسته پاسخ گوي نياز بشر در اين زمينه باشد.