بررسي راه نجات و سعادت در مقارنه نهج البلاغه و عهد جديد

انسان به طور فطري طالب كمال مطلق و حيات و سعادت جاويدان آفريده شده است و خداوند متعال همواره با ارسال رسل و انزال كتب انسان را از هدايت هاي تكويني و تشريعي خود براي رسيدن به سرمنزل نقصود و هدف نهايي آفرينش كه رسيدن به سعادت و رستگاري است ياري فرموده است. اديان آسماني به تبيين ماهيت، ‌عوامل و موانع رسيدن به نجات و سعادت دنيا و آخرت به منظور ارتقاء انسان از حضيض نقص و ذلت به ذروه كمال و شرافت سوق داده اند. با عنايت به تقريب تعاليم وحياني دو دين توحيدي اسلام و مسيحيت، ‌در اين مقاله به بررسي ره نجات و سعادت در مقارنه نهج البلاغه و عهد جديد در حد بضاعت مزجات نگارنده پرداخته شده و مؤلفه هاي مشترك اين دو كتاب گرانقدر در راستاي موضوع مذكور معرفي شده است. به طور كلي راه نجات و رستگاري، ‌ايمان به شريعت آسماني، ‌پيروي از رهبران الهي، ‌تمسك به كتاب آسماني، ‌اجراي فرامين دين و همراه نمودن ايمان با عمل صالح، ‌ترك دنيا و لذات مادي، ‌صبر و استقامت، ‌ايثار و مجاهدت در راه دين معرفي شده است كه با عنايت و لطف الهي محقق مي شود.