اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد ACT بر ميزان رشد و بالندگي همسران مردان مبتلا به ام اس شهرستان يزد

فلج چندگانه كه با نام اختصاري ام اس نيز شناخته ميشود يك بيماري التهابي است كه در آن غالف‌هاي ميلين سلول‌‌هاي عصبي در مغز و ستون فقرات آسيب ميبيند. زناني كه همسرشان به‌ اين بيماري مبتلا هستند بعد از يك مدت پرستاري و مراقبت به‌ خاطر تغيير شرايط و سبك زندگيشان خسته شده و باعث ميشود خودپيروي در آنها كاهش يابد. هدف پژوهش حاضر اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ميزان خودپيروي همسران مردان مبتلا به‌ ام‌اس بود. جامعه آماري همسران مردان مبتلا به‌ مولتيپل اسكلروز عضو انجمن ام اس شهر يزد بود كه از ميان آنها به‌ صورت نمونه گيري هدفمند، 30 نفر انتخاب و به‌ صورت تصادفي 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل جايگزين شدند. روش پژوهش حاضر شبه‌ آزمايشي، از نوع پيش‌آزمون –پس‌آزمون با گروه كنترل بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بهزيستي روانشناختي ريف بود. داده ها با استفاده از نرم‌افزار spss و روش آماري تحليل كوواريانس تحليل شدند. مداخالت مربوط به‌ پذيرش و تعهد درماني در 8 جلسه ي30 دقيقه اي و هفته اي 2 جلسه به‌‌صورت گروهي براي گروه آزمايش انجام شد بعد از پايان جلسات از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ميزان رضايت از زندگي زنان معنادار است.