اثربخشي دوره هاي كارورزي بر خودكارآمدي و انگيزش شغلي دانشجو معلمان پرديس آيت الله خامنه اي و خميني شهرستان گرگان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشي دوره كارورزي بر ميزان خودكارآمدي و انگيزش شغلي دانشجو معلمان دانشگاه فرهنگيان پرديس آيت الله خامنه اي(برادران)و خميني(خواهران) شهرستان گرگان بوده است .روش تحقيق توصيفي از نوع علي مقايسه اي بوده است. جامعه پژوهش حاضر عبارتست از همه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان پرديس مورد نظر كه درنيم سال تحصيلي 96-1395 در اين دانشگاه مشغول به تحصيل مي باشند. از بين همه دانشجويان دانشگاه فرهنگيان دو پرديس80 دانشجو (به تفكيك 40 نفر دانشجوي پسر و 40 نفر دانشجوي دختر) با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس (با تفكيك هر پرديس 20 نفر با تجربه دوره كارورزي و 20 نفر بدون تجربه دوره كارورزي) مورد انتخاب قرار گرفتند. در پژوهش حاضر براي جمع آوري اطلاعات لازم از پرسشنامه انگيزش(لوداهل كيچنر،1997 ) و پرسشنامه خودكارآمدي( شرر) استفاده شده است. براي تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده در پژوهش حاضر از شاخص هاي آمار توصيفي شامل ميانه، ميانگين، واريانس و انحراف معيار و نيز آمار توصيفي شامل آزمون تي مستقل و همچنين آزمون تحليل واريانس استفاده شد. نتايج بررسي ها نشان داد بين ميزان انگيزش شغلي دانشجو معلماني كه دوره كارورزي را گذرانده اند و دانشجومعلماني كه هنوز دوره كارورزي را نگذرانده اند ، تفاوت معني داري وجود ندارد (p=0/178؛ df=78) و ميان ميزان خودكارآمدي دانشجومعلماني كه دوره كارورزي را گذرانده اند و دانشجوياني كه دوره كارورزي را نگذرانده اند تفاوت معني داري وجود دارد.(p 0/05 ؛ df=78)