بررسي ميزان تأثير درس تفكر و پژوهش برخلاقيت دانش آموزان پايه ششم ابتدايي از نظر آموزگاران و كارشناسان شهرستان اردكان

اين پژوهش به منظورتعيين ميزان تأثيردرس تفكروپژوهش برخلاقيت دانش آموزان كلاس ششم مدارس ابتدايي شهرستان اردكان از نظرآموزگاران وكارشناسان انجام شده است.روش تحقيق ازنوع همبستگي بوده و بدين منظور40نفرازآموزگاران و كارشناسان مدارس ابتدايي شهرستان اردكان(كل جامعه به عنوان نمونه)انتخاب شده است.بدين منظورازپرسشنامه محقق ساخته برگرفته ازپرسشنامه خلاقيت تورنس وعابدي ورئوس مطالب كتاب تفكروپژوهش كه پس ازتاييدروايي آن توسط اساتيد صاحب نظرمورداستفاده قرارگرفت.. اين پرسشنامه داراي دو گروه سوال بود گروه اول سوالات عمومي و گروه دوم سوالات مربوط به موضوع تحقيق. اين پرسشنامه ازنظر مقياس ترتيبي يا رتبه اي و از نظر طيف، داراي طيف 5 درجه اي ليكرت مي باشد. نتايج تحقيق نشان دادكه بين درس تفكروپژوهش وخلاقيت درابعادبسط،قالب شكني،سيّالي، تفكر همگرا،انعطاف پذيري و ابتكار رابطه معني داري وجوددارد.دراين ميان قالب شكني بيشترين وابتكاركمترين نمره رابه خوداختصاص داده است. ضمنا بين نمرات اجراي برنامه درسي تفكر و پژوهش بر ابعاد خلاقيت بر بر اساس عوامل دموگرافيك (جنس، ميزان تحصيلات،رشته تحصيلي، سابقه كار، نوع مدرسه) تفاوت معني دار وجود ندارد.